James Riley Blake
James Riley Blake (ur. 28 grudnia 1979 w Yonkers) to amerykański tenisista, który specjalizował się w grze na nawierzchni twardej i był olimpijczykiem. Rozpoczął karierę zawodową w 1999 roku, zdobywając tytuł „debiutanta sezonu” w 2000 roku po wygraniu dwóch turniejów ATP Challenger Tour. Ostatni mecz singlowy rozegrał 28 sierpnia 2013 roku na US Open, gdzie przegrał z Ivo Karloviciem.
Kariera tenisowa
W trakcie swojej kariery Blake wygrał 17 turniejów (10 w singlu i 7 w deblu). Jego pierwsze zwycięstwo w grze pojedynczej miało miejsce w 2002 roku w Waszyngtonie, a ostatnie w 2007 roku w New Haven. W latach 2001-2009 reprezentował USA w Pucharze Davisa i zdobył tytuł w 2007 roku, pokonując Rosję. W Pucharze Hopmana zdobył złoto w 2003 i 2004 roku.
Lata juniorskie
Największym osiągnięciem Blake’a w kategorii juniorów był finał Mistrzostw Stanów Zjednoczonych w 1997 roku, gdzie przegrał z Rodolfo Rake. W deblu osiągnął ćwierćfinał US Open w tym samym roku.
Styl gry
Blake był praworęczny, z agresywnym stylem gry. Słynął z silnego forehandu oraz techniki serwis-wolej, zwłaszcza po 2009 roku, kiedy zmienił trenera.
Życie prywatne
Blake wychował się w Connecticut. Jego ojciec, Thomas, był Afroamerykaninem, a matka, Betty, pochodziła z Anglii. W 2012 roku poślubił Emily Snider, z którą ma córkę, Riley Elizabeth. Blake jest autorem książki „How I Lost Everything and Won Back My Life”, w której opisuje swoje zmagania po śmierci ojca i powrocie do sportu.
Osiągnięcia
Blake zakończył karierę z zarobkami wynoszącymi 7 981 786 dolarów. Jego największe sukcesy to:
- 10 tytułów singlowych w ATP
- 7 tytułów deblowych w ATP
- Finał w ATP World Tour Finals
- Finały w ATP Masters 1000
Przypisy
Blake pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych tenisistów amerykańskich, znanym z determinacji oraz stylu gry.
