Roboam

Roboam – Król Judy

Roboam, znany również jako Rechabeam, był biblijną postacią i królem Judy, synem Salomona oraz Naamy, Ammonitki. Jego panowanie miało miejsce w latach 931-914 p.n.e. Po jego śmierci królem został jego syn Abiasz.

Daty panowania

Daty panowania Roboama według różnych źródeł to:

• 931-914 p.n.e.
• 931-913 p.n.e.
• 931/930-914/913 p.n.e.
• 930-914 p.n.e.
• 926-910 p.n.e.
• 922-901 p.n.e.

Imię

Imię Rehabeam pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza „naród się rozmnożył”. W polskiej literaturze często używana jest grecka forma tego imienia – Roboam.

Panowanie

Po śmierci Salomona, Roboam udał się do Sychem, gdzie miał zostać ogłoszony królem. Opozycja, na czele z Jeroboamem, domagała się zmniejszenia obciążeń nałożonych przez Salomona. Roboam, pod wpływem młodszych doradców, odrzucił te żądania, co doprowadziło do podziału państwa na Królestwo Północne (Izrael) i Południowe (Judę).

Roboam, po powrocie do Jerozolimy, planował wojnę z Izraelem, ale na skutek proroczej rady Szemajasza zrezygnował. W pierwszych trzech latach panowania był wierny kultowi jahwistycznemu, odbudowując warowne miasta. W późniejszym okresie przeszedł na kult pogański, co wiązało się z odrodzeniem nierządu sakralnego.

W piątym roku panowania kraj został najechany przez faraona Sziszaka. Aby uniknąć zniszczenia Jerozolimy, Roboam oddał skarby świątynne jako okup. Zrywał również z wcześniejszą polityką pokojową w stosunku do Królestwa Północnego, angażując się w konflikt z Jeroboamem I.

Żony i potomstwo

Roboam miał 18 żon i 60 nałożnic, z którymi doczekał się 28 synów i 60 córek. Trzy z jego żon to:

• Machalat, córka Jerimota, syna Dawida;
• Abihail, córka Eliaba, syna Jessego;
• Maaka, wnuczka Absaloma.

Z małżeństwa z Abihail pochodziło trzech synów, a z Maaką czterech.

Bibliografia

Wszystkie informacje o Roboamie można znaleźć w źródłach biblijnych, a także w literaturze dotyczącej historii Judy.