Hilary Minc – Biografia
Hilary Minc (24 sierpnia 1905 – 26 listopada 1974) był polskim ekonomistą i politykiem komunistycznym, który odegrał kluczową rolę w kształtowaniu polityki gospodarczej w Polsce po II wojnie światowej. Urodził się w Kazimierzu Dolnym w żydowskiej rodzinie. W 1921 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP) i wkrótce stał się aktywnym działaczem w różnych organizacjach komunistycznych.
Kariera polityczna
Po zakończeniu II wojny światowej Minc zajął szereg ważnych stanowisk w polskim rządzie:
- 1944: Kierownik resortu przemysłu w Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego (PKWN).
- 1944-1947: Minister przemysłu.
- 1947-1949: Minister przemysłu i handlu.
- 1949-1954: Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
- 1949-1956: Wiceprezes oraz I zastępca Prezesa Rady Ministrów.
Minc był również członkiem Biura Politycznego PZPR i brał udział w tworzeniu planów gospodarczych, w tym planu sześcioletniego, który miał na celu rozwój polskiego przemysłu. Promował centralizację gospodarczą oraz system nakazowo-rozdzielczy w Polsce.
Życie prywatne i dziedzictwo
Hilary Minc był mężem Julii Minc, szefowej Polskiej Agencji Prasowej. Nie mieli dzieci. Po jego śmierci, 29 listopada 1974 roku, został pochowany z honorami na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Jego kariera zakończyła się w 1956 roku po wydarzeniach Poznańskiego Czerwca, kiedy został usunięty z Biura Politycznego PZPR. Choć złożył samokrytykę, w 1959 roku został wykluczony z partii.
Odznaczenia
Hilary Minc otrzymał liczne odznaczenia, w tym:
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1954)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1946)
- Order Krzyża Grunwaldu II klasy (1945)
- Order Wojny Ojczyźnianej II stopnia (ZSRR)
Jego wpływ na rozwój polityki gospodarczej w Polsce Ludowej był znaczący, a jego hasło z lat 40. XX wieku „Karp na każdym stole wigilijnym w Polsce!” stało się symbolem tamtego okresu.
