Gleby brunatne właściwe
Gleby brunatne właściwe charakteryzują się odczynem obojętnym, a w niektórych południowych rejonach mogą być słabo alkaliczne. Ich struktura poziomu próchnicznego jest dobrze rozwinięta i w dużym stopniu wodoodporna, co sprzyja rozwojowi systemów korzeniowych roślin uprawnych.
Te gleby powstają z utworów bogatych w zasady, a ich cechami charakterystycznymi są:
- wymycie węglanów do głębokości 60-80 cm,
- brak przemieszczania frakcji ilastej, wolnego żelaza i glinu.
Typy gleb brunatnych
Wśród gleb brunatnych wyróżniamy:
- gleby eutroficzne – o odczynie słabo kwaśnym do obojętnego oraz wysyceniu kompleksu sorpcyjnego powyżej 60%,
- gleby mezotroficzne – o odczynie kwaśnym do słabo kwaśnego, gdzie wysycenie zasadami wynosi 30-50%.
Budowa profilu glebowego
Gleby brunatne właściwe mają charakterystyczną budowę profilu glebowego O-A-Bbr-Cca, a w glebach uprawnych Ap-Bbr-Cca. Miąższość poziomu próchniczego wynosi od 15 do 30 cm.
Występowanie i wykorzystanie
Gleby te stanowią 25% powierzchni gleb w Polsce. Występują w klimacie umiarkowanym oceanicznym, głównie pod lasami liściastymi i mieszanymi. Spotykane są w Europie Zachodniej i Południowej, Korei, Japonii, Południowej Afryce oraz Wschodniej Australii.
Gleby brunatne właściwe umożliwiają uprawę roślin zbożowych i okopowych, jednak wymagają intensywnego nawożenia dla uzyskania dobrych plonów.
