Procesor 8088
Procesor 8088, wprowadzony na rynek w 1979 roku, jest zminimalizowaną wersją układu 8086 i operuje na danych 16-bitowych. W porównaniu do swojego poprzednika, 8088 charakteryzuje się ograniczeniem szerokości magistrali danych do 8 bitów oraz skróceniem kolejki rozkazów z 6 do 4 bajtów. Układ ten był stosowany w komputerach IBM PC, począwszy od modelu 5150.
Technologia i budowa
Pierwotnie procesory 8088 były produkowane w technologii NMOS, a wersje o obniżonym poborze mocy wykonano w technologii CMOS, oznaczając je jako 80C88. W skład procesora wchodzi:
- Jednostka wykonawcza (Execution Unit, EU) – zawiera 9 rejestrów użytkownika oraz rejestr buforowy dla jednostki arytmetyczno-logicznej.
- Jednostka szyny (Bus Interface Unit, BU) – odpowiedzialna za komunikację jednostki wykonawczej z otoczeniem.
Jednostki te łączą się za pomocą magistrali danych i układu sterującego. Procesor 8088 może również współpracować z koprocesorem numerycznym 8087.
Produkcja i zgodność
Warto zaznaczyć, że procesory zgodne z architekturą 8088 były produkowane także przez inne firmy, takie jak NEC (model V20) oraz AMD.
Podsumowanie
Procesor 8088, będący kluczowym komponentem w rozwoju komputerów osobistych, wprowadził istotne zmiany w architekturze procesorów, co przyczyniło się do ich szerokiego zastosowania w branży IT.
