Jan Ścinawski
Jan Ścinawski (ur. między 1296 a 1300, zm. 7 października między 1361 a 1364) był księciem głogowsko-żagańskim z dynastii Piastów. W latach 1312–1317 współrządził z braćmi Henrykiem IV Wiernym i Przemkiem nad Żaganiem i Ścinawą, a od 1316/1317 roku objął samodzielne rządy jako książę ścinawski.
Życiorys
Jan był czwartym synem Henryka III głogowskiego i Matyldy brunszwickiej. Po śmierci ojca, będąc małoletnim, znalazł się pod opieką matki i starszego brata. W 1312 roku, po podziale księstwa, Jan i jego bracia otrzymali zachodnią część dziedzictwa, w tym Żagań, Ścinawę i Poznań.
Na przełomie 1316 i 1317 roku Jan ożenił się z Małgorzatą, córką księcia pomorskiego, jednak małżeństwo nie doczekało się potomstwa. W 1326 roku, wspólnie z braćmi, zawarł układ o podziale majątku w przypadku bezpotomnej śmierci jednego z nich.
Relacje z sąsiadami
W połowie lat 20. XIV wieku Jan nawiązał krótkotrwałe sojusze z Polską, a w 1328 wsparł księcia legnicko-brzeskiego w jego walkach. W 1329 uznał się lennikiem króla czeskiego Jana Luksemburskiego, co wiązało się z pewnymi przywilejami, lecz Jan nie zyskał na tym znaczących korzyści.
W 1331 roku po śmierci Przemka, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami miał podzielić księstwo z bratem Henrykiem IV. Jednakże Jan Luksemburski zajął Głogów, co skomplikowało sytuację.
Problemy finansowe i sprzedaż ziem
Jan zmagał się z problemami finansowymi, co prowadziło do sprzedaży części swojego księstwa. W 1334 roku jego bracia wymusili na nim, aby nie sprzedawał terytoriów bez ich zgody. Mimo to, Jan zdołał przekazać Lubin Bolesławowi III Rozrzutnemu oraz sprzedać inne tereny.
W 1337 roku bracia wykupili od Jana całe księstwo ścinawskie, zapewniając mu dożywocie. Jan kontynuował jednak sprzedaż swoich ziem, w tym Górę i Polkowice.
Śmierć i dziedziczenie
Jan zmarł między 23 kwietnia 1361 a 19 maja 1365 roku, a jego śmierć miała miejsce 7 października. Został pochowany w klasztorze cystersów w Lubiążu, a jego spadkobiercami zostali Henryk V Żelazny i Konrad I oleśnicki.
Bibliografia
- Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007.
- Sperka J., Jan, w: K. Ożóg, S. Szczur (red.), Piastowie. Leksykon biograficzny, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999.
Linki zewnętrzne
- Sadowscy J. i A., Jan, książę głogowski, Głogowski Słownik Biograficzny do 1945 r.
