Nosorożec indyjski
Nosorożec indyjski, znany również jako nosorożec pancerny (Rhinoceros unicornis), to gatunek nosorożca osiągający długość do 4 m i wysokość około 1,7 m. Jego waga waha się od 2000 do 3000 kg. Charakteryzuje się jednym rogiem na pysku, który u osobników w niewoli często jest starty. U dorosłych samców w naturalnym środowisku róg może dorastać do 57,2 cm. Skóra nosorożca tworzy charakterystyczne, grube fałdy przypominające pancerz. Gatunek ten zamieszkuje podmokłe lasy Nepalu oraz północno-wschodnie Indie.
Historia i kultura
W 1513 roku pierwszy nosorożec indyjski dotarł do Europy jako prezent dla króla Portugalii, co wzbudziło ogromne zainteresowanie i zostało uwiecznione w dziele niemieckiego malarza Albrechta Dürera. W krajach Azji Południowej panuje przekonanie o cudownych właściwościach wszystkiego, co pochodzi od nosorożca, w szczególności jego rogu i krwi.
- W Nepalu w przeszłości składano ofiary z krwi i mięsa nosorożców podczas obrzędów religijnych.
- W Indiach praktykowano picie krwi nosorożca w czasie niektórych uroczystości.
- Nosorożec był także symbolem ochrony przed złymi duchami; wieszano ampułki z jego moczem przy drzwiach wejściowych do domów.
Stan ochrony
W 1961 roku populacja nosorożca indyjskiego wynosiła jedynie 600 osobników (440 w Indiach i 160 w Nepalu). Dzięki wprowadzonym działaniom ochronnym, w 2006 roku liczba ta wzrosła do 2575, a populacja nadal rośnie.
Genetyka
Nosorożec indyjski, podobnie jak inne nosorożcowate, posiada diploidalną liczbę chromosomów wynoszącą 82. Wyjątek stanowi nosorożec czarny, który ma 84 chromosomy. Jest to jedna z najwyższych liczby chromosomów wśród ssaków, z wyjątkiem niektórych gatunków gryzoni.
Nosorożec indyjski jest ważnym elementem bioróżnorodności Azji i zasługuje na ochronę, aby zapewnić przetrwanie tego unikalnego gatunku.
