Góra Synaj
Góra Synaj, znana również jako Góra Mojżesza (arab. جبل موسى Dżabal Musa, hebr. הר סיני), znajduje się w Egipcie, w południowej części Półwyspu Synaj, w Parku Narodowym Świętej Katarzyny. Wysokość góry wynosi 2285 m n.p.m., co czyni ją trzecim najwyższym szczytem w regionie. W 2002 roku wpisano ją na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Biblijne znaczenie
Góra Synaj ma ogromne znaczenie w tradycji religijnej. Według Biblii, to tutaj Bóg Jahwe przekazał Mojżeszowi Dziesięć Przykazań oraz zawarł przymierze z narodem izraelskim. W pobliżu góry Mojżesz spotkał anioła w płonącym krzewie, co zapoczątkowało jego misję wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu. Góra ta była również miejscem ucieczki proroka Eliasza, a jej nazwy, takie jak Horeb, są używane zamiennie w tekstach biblijnych.
Geografia
Góra Synaj, położona blisko Góry Świętej Katarzyny (2637 m n.p.m.), charakteryzuje się poszarpanym masywem górskim z granitu w odcieniach szaro-czerwonych.
Turystyka i szlaki
Na Górę Synaj prowadzi kilka szlaków turystycznych, które zaczynają się przy parkingu niedaleko klasztoru Świętej Katarzyny:
- Wielbłądzia Ścieżka (Sikkat al-Basza): Dłuższa i łatwiejsza trasa, prowadząca przez równinę Wadi al-Dajr, zajmuje około 2-3 godzin.
- Schody Pokutne (Sikkat Sajidna Musa): Krótsza, ale trudniejsza trasa z 3750 stopniami, czas przejścia na szczyt to około 20 minut pieszo.
W rejonie góry znajdują się miejsca związane z prorokiem Eliaszem, w tym Brama Eliasza oraz Jaskinia Eliasza, gdzie tradycyjnie miał on usłyszeć głos Boga. Pielgrzymi mogą również skorzystać z noclegów w klasztorze Świętej Katarzyny, zbudowanym w miejscu, gdzie Bóg ukazał się Mojżeszowi.
Historia pielgrzymek
Góra Synaj jest miejscem pielgrzymek od III-IV wieku. Pierwsza znana relacja z pielgrzymki pochodzi z około 381-385 roku i została opisana przez Egerię w dziele Itinerarium Egeriae.
