Alfred Urbański

Alfred Urbański (ur. 13 stycznia 1899, zm. 10 września 1983) – polski szlachcic, ekonomista oraz działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, prominentny aktywista polityczny na uchodźstwie.
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W trakcie studiów był między innymi współzałożycielem Akademickiego Klubu Włóczęgów Wileńskich. Po uzyskaniu aplikantury pracował na terenie Wileńszczyzny i Nowogródczyzny, między innymi jako adwokat w Mołodecznie. W czasie wojny, jak wielu Polaków z Kresów, znalazł się w głębi Związku Radzieckiego. Tam, po ogłoszeniu amnestii, dotarł do Kujbyszewa do tworzącej się armii polskiej. Dbał tam między innymi o odpowiednie reprezentowanie mieszkańców Wileńszczyzny. Po wojnie przebywał na emigracji w Londynie. W latach 1969–1972 był członkiem Rady Trzech (organu uznającego się za zbiorową głowę państwa i będącego w opozycji do prezydenta Augusta Zaleskiego). W latach 1972–1976 pełnił funkcję premiera rządu RP na uchodźstwie. Gabinet pod kierownictwem premiera Alfreda Urbańskiego został sformowany 18 lipca 1972. Premier złożył dymisję 15 grudnia 1973.
Zmarł 10 września 1983 w Londynie. Pochowany na cmentarzu Gunnersbury, obok swojej żony Janiny (1912–1980).