Heinkel He 115
Heinkel He 115 to niemiecki wodnosamolot bombowo-torpedowy i rozpoznawczy, zaprojektowany w latach 30. XX wieku. Jego konstrukcja opiera się na dwusilnikowym, całkowicie metalowym kadłubie z pływakowym podwoziem. Samolot miał załogę składającą się z trzech osób: pilota, nawigatora/bombardiera oraz radiotelegrafisty/strzelca.
Historia
Prace nad He 115 rozpoczęto w połowie lat 30., a pierwszy prototyp oblatano w październiku 1936 roku. W 1937 roku zainaugurowano produkcję seryjną, a samolot stał się podstawowym statkiem powietrznym Luftwaffe. Do 1944 roku wyprodukowano około 400 egzemplarzy różnych wersji.
Wersje Heinkel He 115 obejmują m.in.:
- Heinkel He 115 V-1 – pierwszy prototyp
- Heinkel He 115 A-1 – pierwsza seria produkcyjna
- Heinkel He 115 B-1 – wersja o zwiększonym zasięgu
- Heinkel He 115 C-1 – wersja ze wzmocnionym uzbrojeniem
- Heinkel He 115 E-1 – ostatnia wersja z nowym uzbrojeniem
Służba w lotnictwie
He 115 był wykorzystywany przez Luftwaffe oraz w lotnictwie Szwecji i Norwegii. Pełnił funkcje bombowo-torpedowe oraz rozpoznawcze, a także stawiał miny na szlakach morskich. Norweskie egzemplarze brały udział w walkach podczas inwazji w 1940 roku, a później używane były przez lotnictwo brytyjskie w misjach szpiegowskich.
Opis konstrukcji
Heinkel He 115 to dwusilnikowy samolot w układzie średniopłata. Kadłub o konstrukcji skorupowej mieścił stanowisko nawigatora/bombardiera oraz kabinę dla pilota i radiotelegrafisty. Samolot napędzany był przez dwa silniki gwiazdowe BMW 132k.
Specyfikacja techniczna
- Rozpiętość: 22,30 m
- Długość: 17,30 m
- Wysokość: 6,60 m
- Masa startowa: 9 070 kg (normalna), 10 390 kg (maksymalna)
- Prędkość maksymalna: 355 km/h
- Pułap: 6 500 m (maksymalny)
- Zasięg: 3 350 km (normalne obciążenie)
- Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe MG 15 oraz torpeda 800 kg lub bomby 250 kg
