Julian Tokarski – Życiorys
Julian Tokarski, właściwie Wiktor Bożek, urodził się 25 grudnia 1903 roku w Czersku, a zmarł 15 sierpnia 1977 roku w Warszawie. Był polskim tokarzem oraz politykiem związanym z ruchem komunistycznym. W swojej karierze pełnił szereg istotnych funkcji w rządzie, w tym ministra przemysłu ciężkiego, maszynowego i motoryzacyjnego, a także wiceprezesa Rady Ministrów.
Wczesne życie i działalność polityczna
Tokarski pochodził z robotniczej rodziny. Po ukończeniu podstawowej edukacji rozpoczął pracę jako tokarz. W latach 20. XX wieku zaangażował się w działalność komunistyczną jako członek Komunistycznej Partii Polski. Po pobycie w Związku Radzieckim, gdzie studiował w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej, wrócił do Polski, gdzie od 1944 roku był aktywnym członkiem Polskiej Partii Robotniczej.
Kariera w rządzie
Po II wojnie światowej Tokarski pełnił różne funkcje w administracji partyjnej i rządowej:
- Minister przemysłu ciężkiego (1950–1952)
- Minister przemysłu maszynowego (1952–1955)
- Minister przemysłu motoryzacyjnego (1955–1956)
- Wicepremier (1959–1965)
Był również posłem na Sejm PRL w latach 1952–1969 oraz członkiem Rady Państwa od 1965 do 1969 roku.
Odznaczenia
Julian Tokarski został uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym:
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1964)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)
Pochówek
Po śmierci Tokarski został pochowany z honorami wojskowymi na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Jego pogrzeb odbył się 18 sierpnia 1977 roku, w którym uczestniczyli przedstawiciele władz partyjnych i państwowych, w tym premier Piotr Jaroszewicz.
