Premier Donald Tusk oraz media z nim związane niechętnie poruszają pewne kwestie. W rzeczywistości pierwszy rok rządów w „uśmiechniętej Polsce” to wyraźne spowolnienie rozwoju polskiego państwa opiekuńczego oraz systematyczny regres w obszarze polityki pracowniczej, socjalnej i równościowej.
Warto z chwilą refleksji usiąść z kartką papieru i stworzyć dwie tabelki. Poświęćcie temu czas w atmosferze spokoju i obiektywizmu.
W pierwszej tabelce wypiszcie osiągnięcia Zjednoczonej Prawicy, które miały wpływ na klasy pracujące i emerytów, a ogólnie na sprawiedliwość społeczną. W gerekenie wpiszcie programy takie jak 500 Plus i 800 Plus, 13. i 14. emeryturę, a także obniżenie wieku emerytalnego dla osób najbardziej obciążonych pracą. Warto wspomnieć o wzroście płacy minimalnej z 40 do 50 procent średniej krajowej w czasie, gdy płace realne rosły w szybkim tempie.
Dodajcie również program Maluch Plus, który znacząco zwiększył liczbę dzieci objętych opieką żłobkową, oraz zawieszenie VAT-u na żywność, a także mrożenie cen energii w trakcie kryzysu. Nie zapominajcie o podwyższeniu zasiłków dla bezrobotnych oraz wprowadzeniu wolnych niedziel dla pracowników handlu, jak i o ochronie działaczy związku przed zwolnieniami za działalność na rzecz pracowników.
Teraz przesuńcie się do drugiej tabelki i zapiszcie, co rząd Donalda Tuska osiągnął w tych obszarach. Wydaje się, że największym sukcesem był wzrost wynagrodzeń dla nauczycieli w 2024 roku. Kto jednak mógł przewidzieć, że zamiast planowanych 15 procent podwyżki w 2025 roku, mielibyśmy jedynie 5 procent, co odpowiada przewidywanej inflacji?
KOLEJNE DZIAŁANIA RZĘDU TUSKA
Premier Tusk z radością odniósł się do utworzenia programu „aktywny rodzic”, znanego popularnie jako „babciowe”. Program ten opiera się na transferach pieniężnych w wysokości około 1500 zł, ale wiąże się z wymogiem podejmowania pracy przez rodziców. Oznacza to w praktyce zaprzeczenie filozofii PiS-owskiego 500 Plus, które było programem bezwarunkowym. „Aktywny rodzic” ma charakter warunkowy, co jest zgodne z preferencjami liberalnymi, które obawiają się przyznawania pieniędzy bez świadczenia pracy w zamian.
Warto zauważyć, że krytyka skierowana w stronę programów liberalnych dotyczy także tego, że środki państwowe zamiast realnie wspierać obywateli, trafiają do innych podmiotów. Gdy operatorzy żłobków zorientowali się, że świadczenie przysługuje rodzicom, natychmiast podnieśli ceny, przez co wsparcie finansowe nie docierało do rodzin lecz „odchodziło” w opłatach.
Interesującym aspektem jest również tzw. „babciowe”, które wprowadza obowiązek pracy dla starszych kobiet, odbierając im możliwość odpoczynku. To stworzenie atmosfery moralnego szantażu w rodzinach, gdzie oczekiwania wobec starszych są takie, by zrezygnowały z odpoczynku na rzecz opieki nad dziećmi. Bardzo zdumiewająca jest również postawa Lewicy, która kiedyś krytykowała prywatyzację usług publicznych i teraz nie dostrzega, że nowe programy są także transferami pieniężnymi.
BRAK REALNYCH ZMIAN
Inne zamierzenia rządu można określić jako działania bez konkretnego efektu. Rozszerzenie urlopów macierzyńskich dla matek wcześniaków cieszy, ale dotyczy jedynie 5-7 procent wszystkich urodzeń. Wprowadzenie konkretnych zmian dla osób pracujących w tzw. „śmieciówkach” zostało zarzucone, mimo że toczące się rozmowy o tym temacie są kontynuowane na poziomie Komisji Europejskiej.
Jednym z wyróżniających się pomysłów było także utrzymanie wzrostu płacy minimalnej, która w czasach rządów PiS wzrosła z 40 do 50 procent średniej krajowej. Minister Dziemianowicz-Bąk wskazała na cel 60 procent, jednak premier Tusk w maju stwierdził, że podwyżka ograniczy się do poziomu przewidywanego przez ustawę, z uwagi na bezpieczeństwo gospodarcze małych i średnich przedsiębiorstw.
Renta wdowia zmniejszyła się z 50 do 15 procent, a uchwała o wolnej Wigilii została przyjęta kosztem innej wolnej niedzieli dla pracowników handlu. Dodatkowo, obserwujemy masowe zwolnienia w strategicznych spółkach Skarbu i ciągłe ograniczanie programów rozwoju połączeń kolejowych, co w przeszłości budziło duże kontrowersje. Powrót VAT-u na żywność oraz wygaszenie ochronnych tarcz wobec rosnących cen energii nie robią dobrego wrażenia.
Odnosząc się do ogólnej tendencji, warto zauważyć, że działania rządu Donalda Tuska opierają się na zamiatających rozwój państwa dobrobytu wynikających ze zmiany logiki tej polityki. Nowe projekty są realizowane „zamiast” już istniejących osiągnięć socjalnych. Każdy pozorny sukces obywateli wiąże się z utratą wcześniejszych przywilejów.
Nie można więc mówić o postępie, lecz raczej o pewnej stagnacji, a nawet regresie. Jeżeli nie wierzycie, wystarczy rzucić okiem na sporządzone zestawienie.
Rafał Woś
Źródło/foto: Interia
