Saliowie – Kapłani Marsa w Starożytnym Rzymie
Saliowie, znani jako Salii, byli członkami jednego z najstarszych kolegiów kapłanów w Rzymie, odpowiedzialnych za kult Marsa. Ich nazwa pochodzi od łacińskiego słowa salio, co oznacza „tańczyć”.
Organizacja i Historia
Początkowo istniało jedno kolegium, zorganizowane przez Numę Pompiliusza na Palatynie, zwane Salii Palatini. Z czasem, pod przewodnictwem Tullusa Hostiliusza, powstała druga grupa, Salii Collini, znana również jako Agonales. W sumie istniało 24 saliów, po 12 z każdego wzgórza: Kapitolu i Kwirynału.
Struktura i Rola
Saliów wybierano wyłącznie spośród patrycjuszy. Na czele kolegium stał magister, a wśród najważniejszych członków byli też praesul (prowadzący taniec) i vates (prowadzący chór).
Obrzędy i Tradycje
Co roku, w marcu i październiku, Saliowie organizowali procesje, podczas których wykonywali staroitalskie tańce i pieśni kultowe. Uczestnicząc w tych ceremoniach, nosili spiżowe tarcze, znane jako ancilia, oraz tradycyjne stroje składające się z:
- tuniki
- pancerza
- togi (toga praetexta)
- szpiczastej czapki (apex)
W swoich ceremoniach Saliowie wzywali Marsa poprzez pieśni zwane Carmen saliare. Ich tradycje były na tyle stare, że Marek Terencjusz Warron w I wieku p.n.e. przekładał teksty tych pieśni na bardziej współczesny język łaciński.
Podsumowanie
Saliowie odgrywali kluczową rolę w religii starożytnego Rzymu, łącząc elementy kultury, tańca i muzyki w swoich obrzędach poświęconych Marsowi. Ich tradycje przetrwały przez wieki, świadcząc o znaczeniu religijnych rytuałów w życiu społeczeństwa rzymskiego.
