Kaddo – konfederacja plemion indiańskich
Kaddo to konfederacja północnoamerykańskich plemion indiańskich, mówiących językami z rodziny kaddo. W jej skład wchodzą plemiona Wichita, Kichai, Paunisi i Arikara.
Historia
Pierwotnie, Indianie Kaddo zamieszkiwali tereny wzdłuż rzeki Red River, obejmujące dzisiejsze Luizjanę i Arkansas. Wykopaliska w tych regionach ujawniły, że ich głównym sposobem zdobywania pożywienia było polowanie.
W okresie kolonizacji Kaddo byli ludem półosiadłym, zajmującym się garncarstwem i wyplataniem koszy. Uprawiali kukurydzę, dynie oraz inne warzywa, a także zajmowali się rybołówstwem. Początkowo byli przyjaźnie nastawieni do osadników francuskich. Jednak wraz z napływem białych osadników w XVIII wieku oraz przejęciem Luizjany przez Stany Zjednoczone w 1803 roku, plemię zaczęło doświadczać presji i zostało zmuszone do migracji na południe.
W 1835 roku Kaddo opuścili swoje rodowe tereny, udając się do Teksasu, gdzie połączyli się z innymi grupami. W 1859 roku osiedlili się na Terytorium Indiańskim w dzisiejszej Oklahomie, w rezerwacie nad rzeką Washita. Ich kultura wykazuje cechy związane z prekolumbijskimi cywilizacjami Meksyku i Jukatanu.
Liczebność
Z danych U.S. Census Bureau wynika, że podczas spisu powszechnego w 2000 roku, 2675 obywateli USA zadeklarowało pochodzenie kaddo, a 4663 osoby wskazały, że mają pochodzenie wyłącznie lub częściowo kaddo.
Podsumowanie
- Kaddo to konfederacja plemion indiańskich w północnoamerykańskich.
- Historycznie zamieszkiwali tereny wzdłuż Red River w Luizjanie i Arkansas.
- Byli ludem półosiadłym, zajmującym się rolnictwem, rybołówstwem i garncarstwem.
- W wyniku kolonizacji i presji osadników, Kaddo migracji do Teksasu, a później do Oklahomy.
- W 2000 roku 2675 osób zadeklarowało pochodzenie kaddo.
