Wielka strata dla polskiej socjologii i środowiska akademickiego – zmarła prof. Barbara Szacka, znakomita socjolożka, której prace na temat pamięci zbiorowej zyskały międzynarodowe uznanie. O śmierci profesor poinformował jej wnuk, Wojciech Szacki, który nawiązując do rodzinnej straty, wyraził głęboki smutek: „Dziś odczuwamy przede wszystkim smutek i pustkę”. Wspomnienie to pojawiło się również na profilu Wydziału Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, z którym zmarła była związana przez wiele lat.
Życie i osiągnięcia prof. Szackiej
Prof. Szacka odeszła w piątek, 17 stycznia, w wieku 95 lat. Jeszcze niedawno, bo zaledwie dwa miesiące temu, miała miejsce prezentacja jej najnowszej publikacji. „Dziś rano [17 stycznia – przyp. red.] zmarła prof. Barbara Szacka, wybitna socjolożka, badaczka pamięci zbiorowej, autorka wielu książek, a także moja Babcia” – napisał Wojciech Szacki na swoim profilu.
Wydział Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego również opublikował smutną wiadomość: „Zaledwie dwa miesiące temu odbyło się spotkanie promujące Jej książkę »Życie i pamięć w mrocznych czasach«. Dziś dotarła do nas bardzo smutna wiadomość o Jej śmierci”.
Wkład w polską naukę
Barbara Szacka, urodzona w 1930 roku, zajmowała się m.in. pamięcią zbiorową oraz socjologią ogólną. przez wiele lat wykładała na Uniwersytecie Warszawskim oraz Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Była także członkinią Komitetu Etyki w Nauce Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.
Pani Profesor obroniła doktorat na temat teorii społecznej w 1961 roku, a jej badania empiryczne nad pamięcią zbiorową miały charakter pionierski, zarówno w kraju, jak i na świecie. Szacka prowadziła badania przez całe dekady, z różnymi powtórzeniami w latach 1965, 1988 i 2003.
Krytyka realiów socjologicznych w PRL
W obliczu ciemnych czasów PRL, prof. Szacka nieustannie stawiała czoła cenzurze, a jej analizy często gwałciły statut quo promowane przez władze. Wspierana przez prof. Ninę Assorodobraj, prowadziła badania nad polską świadomością historyczną, które wzbudzały niepokój w kręgach rządowych. Z tego powodu niektóre jej prace zostały ocenzurowane, a książka „Życie i pamięć w mrocznych czasach” czekała na publikację przez wiele lat z powodu obaw przed jej treścią.
Prof. Szacka zostawia za sobą znaczący dorobek naukowy oraz wielu uczniów, których zainspirowała. W jej dorobku znalazły się liczne prace, w tym podręcznik „Wprowadzenie do socjologii”, który z pewnością wpłynął na przyszłe pokolenia socjologów. Jej tom wspomnień „Życie i pamięć w mrocznych czasach” stanowi osobisty i społeczny obraz historii, który będzie ważnym głosem w polskiej socjologii.
Zmarła prof. Barbara Szacka, żona cenionego socjologa prof. Jerzego Szackiego, pozostawia po sobie trwały ślad w historii polskiej nauki oraz wielki smutek w sercach tych, którzy ją znali i cenili.
