W sprawie głośnego gangu „Krakowiaka” zapadł wyrok, który ponownie wstrząsnął opinią publiczną. Sąd Apelacyjny w Katowicach, analizując 300 tomów akt przekazanych przez prokuraturę, doszedł do wniosku, że brak jest jednoznacznych dowodów obciążających oskarżonych. W konsekwencji Janusz T., znany jako „Krakowiak”, oraz jego towarzysze zostali uniewinnieni od zarzutu zabójstwa i podżegania do morderstwa, co jest kolejnym rozdziałem w historii działalności jednej z najgroźniejszych grup przestępczych lat 90. XX wieku.
GANG „KRAKOWIAKA” – HISTORIA I DZIAŁALNOŚĆ
Katastrofa, która spadła na prokuraturę, była nie tylko wynikiem braków w dowodach, ale również efektem lat intensywnej działalności gangsterskiej, której „Krakowiak” był ikoną. Grupa ta, działająca głównie w południowej Polsce od 1991 do 1999 roku, słynęła z brutalnych przestępstw oraz wyroków skazujących swoich liderów na długie lata za kratami. Janusz T. spędził za kratami 20 lat, a jego historia budziła zainteresowanie mediów, w tym książek i filmów, które przybliżały ciemną stronę jego działalności.
PONOWNE OSKARŻENIA I UNIEWINNIENIE
Obecne oskarżenia dotyczą egzekucji Wiktora F., Białorusina zamordowanego w Szczecinie w 1997 roku, oraz nieudanej próby zabójstwa właściciela agencji towarzyskiej w 1998 roku. Sąd Apelacyjny potwierdził stanowisko sądu pierwszej instancji, przyznając, że nie udało się wykazać winy oskarżonych. Przewodnicząca składu orzekającego, Karina Maksym, podkreśliła, że pomimo wielu zeznań, nie zostały one wsparte wystarczającymi dowodami.
— W tej sprawie, mimo obszernych akt, nie znaleziono wystarczających dowodów winy – zaznaczyła sędzia Maksym, dodając, że zeznania świadków koronnych wymagają dokładnej weryfikacji.
Wyrok kończący ten fragment śledztwa stanowi dowód na to, jak skomplikowane bywają procesy karne związane z przestępczym podziemiem. Głęboko osadzone w historii polskiej kryminalistyki imię „Krakowiaka” wciąż wywołuje emocje, a jego uniewinnienie potwierdza nie tylko zawirowania w wymiarze sprawiedliwości, ale również trudności w udowodnieniu winy w sprawach dotyczących zorganizowanej przestępczości.
