Na pytanie o największe wyzwanie dla polityka, brytyjski premier Harold Macmillan rzekomo odpowiedział: „wydarzenia, chłopcze”. W rzeczywistości nie zawsze muszą to być spektakularne zjawiska, jak wojny czy kryzysy finansowe. Przykładem może być historia Baracka Husseina Obamy, który mógłby nigdy nie zostać prezydentem USA, gdyby nie takie okoliczności jak wojna w Iraku, załamanie rynku giełdowego oraz pojawienie się mediów społecznościowych. Nawet z pozoru drobne wydarzenia, jak wyłonienie się nieoczekiwanego kandydata, mogą wpłynąć na wynik wyborów. Niekiedy wystarczy jedno pechowe zdanie, które obrosło kontekstem, by zaszkodzić konkurentowi, lub błyskotliwe przemówienie, które zyskuje mu rozgłos.
Moc słów i układ sił
Adam Michnik, w styczniu 2015 roku w programie Tomasza Lisa, słynnie stwierdził, że jeśli w kampanii prezydenckiej nie wydarzy się nic nieprzewidzianego, Bronisław Komorowski ma zapewnione zwycięstwo. Powiedział: „musiałby po pijanemu przejechać na pasach niepełnosprawną zakonnicę w ciąży, żeby to się zmieniło”. Ostatecznie Komorowski nie popełnił takiego faux pas, ale nie oznacza to, że sytuacja była stabilna.
Z perspektywy czasu widać, że kluczowa była niezwykła intuicja i umiejętności analityczne, które pozwalały postawić na rozwój sytuacji w nieprzewidywalny sposób. W 2015 roku hasło „Andrzej Duda, to się uda” stało się zaskakującym zwiastunem sukcesu jego kampanii. Jako challenger, Duda musiał liczyć na błąd przeciwnika, który umożliwiłby mu działanie.
Strategie przedwyborcze
Nie dałoby się jednak mówić o zwycięstwie Dudy, gdyby Komorowski nie przegrał. Aby Andrzej Duda mógł zdobyć zaufanie wyborców o prawicowych poglądach, musiał najpierw dostrzec, że to właśnie w Komorowskim mogą zainwestować swoje oczekiwania. Choć sondaże wskazują na rosnące poparcie Dudy, to kwestia tego, czy zdobył on uznanie wśród Polaków, nie jest jeszcze rozstrzygnięta.
Aby zawalczyć o sukces, Duda powinien skupić się na konstruktywnej rywalizacji z Rafałem Trzaskowskim. Tworzenie podziałów społecznych między „warszawka” a innymi regionami, jak również zwrócenie uwagi na jego ewentualne wpadki, mogą okazać się korzystne w kontekście ich wyborczego starcia.
Kryzysy i nastroje społeczne
Kryzys wizerunkowy Trzaskowskiego, choćby w kontekście polityki migracyjnej lub pomocy dla uchodźców, mógłby dostarczyć Duda argumentów do kontrataku. Również niewłaściwe decyzje urzędników Warszawy mogłyby zyskać uwagę. Osoby sceptyczne wobec rządzących z pewnością byłyby bardziej zainteresowane sytuacjami, które ujawniają nieefektywność rządów.
Nie każda kontrowersja dotycząca Trzaskowskiego zadziała na jego niekorzyść. Tematy muszą być nośne w szerszej grupie wyborców, a Tusk i jego koalicja muszą być czujni, aby dostosować swoje pasywniejsze zainteresowanie do zmieniającej się mocy elektoratu. Niezbędne będzie mądre wyważenie głosów wewnątrz koalicji, by uniknąć osłabienia pozycji rządzącej.
Zawirowania na scenie politycznej
W nadchodzących latach wszystko będzie mogło się zmienić. W przypadku przegranej Trzaskowskiego, podobnie jak Komorowski w 2015 roku, sytuacja może się zmaterializować jako trudna do przewidzenia. Każda decyzja i każdy ruch w partii będą starannie analizowane. Jak widać, w cieniu stają nie tylko osobiste ambicje polityków, ale także ogólna dynamika rządowych układów.
Czas pokaże, czy kolejne wybory przyniosą nie tylko rozwój politycznej sytuacji, ale także zmienność nastrojów społecznych. Z perspektywy rozwoju sytuacji, Prawu i Sprawiedliwości z pewnością nie można skreślić tak szybko. Również Trzaskowski, w kontekście przyszłych zmagań prezydenckich, będzie musiał stawić czoła zarówno wyzwaniom, jak i ewolucji nastrojów wyborców.
Źródło/foto: Interia
