W 2025 roku wiele osób może stracić prawo do tzw. „500 plus dla seniora”, czyli świadczenia uzupełniającego, które od 2019 roku udzielane jest dorosłym mieszkańcom Polski, którzy nie są w stanie samodzielnie egzystować. Kluczowym kryterium, które determinuje wypłatę tego wsparcia, jest przekraczanie progu dochodowego.
Jak kształtuje się kwota „500 plus dla seniora”?
Warto zaznaczyć, że „500 plus dla seniora” nie jest kwotą stałą i podlega corocznej waloryzacji, tak samo jak emerytury. W 2024 roku osoby uprawnione do emerytur i rent mogły otrzymać to świadczenie, o ile ich łączne świadczenia brutto nie przekraczały 2419,33 zł. Wysokość tego progu jest dostosowywana w związku z inflacją oraz zmianami w wynagrodzeniach w Polsce.
W 2025 roku przewidywana wysokość limitu świadczenia wyniesie około 2583,36 zł brutto, choć dokładna kwota nie jest jeszcze znana, gdyż nie określono procentu waloryzacji emerytur. Jak informuje portal Gazeta Prawna, można się spodziewać wzrostu na poziomie 5,82 proc.
Zmiany i ich konsekwencje
Nowy limit dla „500 plus dla seniora” wejdzie w życie od 1 marca 2025 roku, a jego ustalenie ma na celu dostosowanie wartości progu do aktualnych warunków gospodarczych i rosnącej inflacji. Oznacza to, że za tę samą kwotę będzie można nabyć coraz mniej towarów, co jest poważnym problemem dla osób starszych.
Kto utraci prawo do świadczenia?
W 2025 roku prawo do „500 plus dla seniora” mogą stracić osoby, których suma emerytur i rent przekroczy nowy próg dochodowy wynoszący około 2583,36 zł brutto. Co więcej, decyzja o przyznaniu świadczenia opiera się na mechanizmie „złotówka za złotówkę”. Oznacza to, że przekroczenie limitu skutkuje obniżeniem świadczenia o kwotę, o którą próg został przekroczony. Na przykład, jeśli dochód przekroczy próg o 10 zł, to świadczenie zostanie zmniejszone o 100 zł.
Dodatkowe wymagania dla beneficjentów
Aby uzyskać „500 plus dla seniora”, wnioskodawcy muszą spełnić szereg dodatkowych wymagań, mimo że ich emerytura plasuje się poniżej wyznaczonej granicy. Do niezbędnych warunków należy:
- ukończenie 18 roku życia,
- mieszkanie w Polsce,
- posiadanie orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- niepobieranie świadczeń z publicznych źródeł, których łączna wysokość brutto przekracza 1600 zł.
Dodatkowo, wnioskodawca musi mieć polskie obywatelstwo lub prawo pobytu w Polsce, jeśli jest obywatelem państwa UE lub EFTA. W przypadku obcokrajowców spoza tych grup, ich pobyt musi być legalny.
W miarę zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej, przyszłość świadczeń dla seniorów wygląda coraz mniej różowo, a rozwiązania systemowe potrzebują pilnych reform, by chronić najsłabszych członków społeczeństwa.
Źródło/foto: Polsat News
