Biogram Zygmunta Zawirskiego
Zygmunt Michał Zawirski (28 września 1882 – 2 kwietnia 1948) był polskim filozofem i logikiem, przedstawicielem szkoły lwowsko-warszawskiej. Urodził się w Berezowicy Małej jako syn Józefa i Kamili Strońskiej.
W 1901 roku ukończył gimnazjum we Lwowie, a następnie studiował filozofię, matematykę i fizykę na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie jego mentorem był Kazimierz Twardowski. W 1906 roku uzyskał doktorat, a w 1924 habilitował się w zakresie filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W latach 1906–1929 pracował jako nauczyciel gimnazjalny oraz wykładał filozofię na Politechnice Lwowskiej i Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego. W 1928 roku objął Katedrę Teorii i Metodologii Nauk na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a rok później został profesorem zwyczajnym. W roku akademickim 1935/36 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego. Od 1936 roku był redaktorem „Kwartalnika Filozoficznego” oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
W 1937 roku przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński, gdzie w roku akademickim 1938/39 również był dziekanem. W czasie II wojny światowej działał w tajnym nauczaniu. Od 1908 roku był żonaty z Kamilą Galotzy, z którą miał dwóch synów: Zbigniewa i Kazimierza, a jego wnukiem był Marek Zawirski. Zmarł w 1948 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Archiwa i publikacje
Materiały archiwalne Zawirskiego znajdują się w Archiwum Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Jego dorobek naukowy obejmuje różnorodne publikacje, które można znaleźć w dostępnych bazach danych.
Bibliografia
- Tomasz Bigaj, Jacek Jadacki, Anna Lissowska & Paweł Więckowski. Synteza filozoficzna Zygmunta Zawirskiego. Czwórgłos w 110 rocznicę urodzin. Przegląd Filozoficzny, 1993.
- Władysław Kubów: Skąd nasz Naród. Warszawa.
- Gąsiorowski, A. i Topolski, J. (red.). Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań, 1981.
