„`html
Zygmunt Rybicki
Zygmunt Rybicki (15 maja 1925 – 1 maja 1989) był polskim prawnikiem, nauczycielem akademickim i działaczem państwowym. Pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1969-1980.
Życiorys
Urodził się w Pankach k. Częstochowy w rodzinie oficera i urzędnika Stanisława Rybickiego oraz Marii z Górskich. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
W swojej karierze akademickiej był asystentem w Akademii Nauk Politycznych (1948-1950) oraz profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (od 1964). W 1969 roku objął stanowisko rektora.
Rybicki był również aktywny w polityce, będąc radnym Miejskiej Rady Narodowej (1957-1973) oraz wiceprzewodniczącym Rady Legislacyjnej (1973-1982). Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) oraz Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie.
Publikacje i działalność naukowa
Rybicki był autorem 25 prac zwartych i około 150 artykułów dotyczących prawa administracyjnego. Wśród jego książek znajdują się:
- „Podstawy socjalistycznej państwowości” (1970)
- „System rad narodowych” (1971)
- „Administracja gospodarcza w PRL” (1975)
- „Zarys prawa administracyjnego i nauki administracji” (1984, współautor)
Odznaczenia
Rybicki został odznaczony wieloma nagrodami, w tym:
- Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Orderem Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyżem Partyzanckim i Krzyżem Walecznych
- Medalem 40-lecia Polski Ludowej
Życie prywatne i śmierć
Był żonaty z Marią Wandą Rybicką, miał córkę Annę Marię. Zmarł 1 maja 1989 roku i został pochowany z honorami na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.
Źródła
- „Kto jest kim w Polsce 1989”, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989
„`
