Zygmunt Podhorski
Zygmunt Podhorski, ps. „Zaza” (25 maja 1891 – 12 września 1960), był generałem brygady Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych. Urodził się w Popudni, w rodzinie wywodzącej się z kniaziów ruskich. Ukończył edukację w Warszawie, a następnie rozpoczął służbę wojskową w rosyjskim 9 Pułku Bugskich Ułanów.
Kariera wojskowa
Podczas I wojny światowej walczył w kawalerii rosyjskiej, awansując na korneta po wyróżnieniu w bitwie pod Krzywoluką. Po wojnie, 3 listopada 1918, powrócił do Polski i był jednym z organizatorów 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. Dowodził szwadronem, a później całym pułkiem, biorąc udział w walkach na południowym wschodzie Polski.
Wojna polsko-bolszewicka
W trakcie wojny polsko-bolszewickiej dowodził 203 Ochotniczym Pułkiem Ułanów i brał udział w Bitwie Warszawskiej. W 1920 objął dowództwo 1 Pułku Ułanów Krechowieckich i dowodził nim do 1927 roku.
Okres międzywojenny
- Awans na pułkownika w 1924 roku.
- Komendant Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu (1928-1935).
- Dowódca XIII Brygady Kawalerii w Płocku, a następnie Suwalskiej Brygady Kawalerii.
- Awans na generała brygady w 1938 roku.
Kampania wrześniowa 1939
W czasie kampanii wrześniowej dowodził Suwalską Brygadą Kawalerii. Po kapitulacji 6 października 1939 roku, trafił do niewoli niemieckiej. Podczas pobytu w oflagu był aktywny w ruchu oporu.
Emigracja i działalność po wojnie
Po wojnie osiedlił się w Londynie, gdzie angażował się w działalność polityczną i społeczną. Był przewodniczącym Rady Narodowej RP i publikował prace historyczno-wojskowe. Zmarł 12 września 1960 roku i został pochowany na Cmentarzu Brompton w Londynie.
Rodzina
W 1923 roku ożenił się z Marią Zdziechowską, z którą miał dwoje dzieci. Jego syn Piotr zginął w Warszawie w 1944 roku.
Awanse i odznaczenia
Podhorski awansował w swojej karierze wojskowej do stopnia generała brygady. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari oraz Krzyż Niepodległości.
Imię Zygmunta Podhorskiego nosiła 4 Suwalska Brygada Kawalerii Pancernej, a w 1991 roku nadano je II Liceum Ogólnokształcącemu w Suwałkach.