Święty Zygmunt Karol Gorazdowski
Zygmunt Karol Gorazdowski herbu Prawdzic (1845-1920) był polskim księdzem katolickim, działaczem charytatywnym i założycielem Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa. Uznawany jest za „ojca ubogich” we Lwowie.
Życiorys
Urodził się 1 listopada 1845 roku w Sanoku w religijnej rodzinie szlacheckiej jako drugie z siedmiorga dzieci. W młodości przeszedł przez trudne doświadczenia, w tym rzeź galicyjską, co miało wpływ na jego późniejsze życie. Po ukończeniu szkoły średniej w Przemyślu, w 1864 roku zdał maturę. Początkowo studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, jednak w 1866 roku przerwał naukę i wstąpił do seminarium duchownego.
Po dwuletniej przerwie spowodowanej problemami zdrowotnymi, został wyświęcony na kapłana 25 lipca 1871 roku. Pracował jako wikariusz i administrator w kilku miejscowościach, zanim osiedlił się we Lwowie w 1877 roku.
Działalność kapłańska i charytatywna
W Lwowie, Gorazdowski zaangażował się w pomoc ubogim, a także w działalność charytatywną. Pełnił funkcje wikarego, administratora i proboszcza w kościele św. Mikołaja. Jako sekretarz Instytutu Ubogich Chrześcijan, działał na rzecz tworzenia nowych instytucji dobroczynnych.
W drugiej połowie lat 80. był współtwórcą katolickiego czasopisma „Bonus Pastor”, a także zainicjował powstanie szkoły dla niemieckojęzycznych dzieci z rodzin katolickich. W 1903 roku otworzył szkołę ludową pw. św. Józefa, prowadzoną przez braci szkolnych.
Po I wojnie światowej, zrezygnował z funkcji proboszcza i zamieszkał w klasztorze sióstr Józefitek, gdzie zmarł 1 stycznia 1920 roku. Pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Upamiętnienie
Jego życie i działalność zostały uhonorowane przez Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa, które podjęło starania o jego beatyfikację. Został beatyfikowany przez Jana Pawła II w 2001 roku, a kanonizowany przez Benedykta XVI w 2005 roku.
W Sanoku, gdzie się urodził, znajduje się tablica pamiątkowa oraz kaplica jego imienia w klasztorze franciszkanów. W 2010 roku odsłonięto statuę św. Zygmunta Gorazdowskiego, przedstawiającą go w geście wsparcia dla ubogich, co potwierdza jego dziedzictwo jako patrona miasta Sanoka.
