„`html
Zygmunt Bohusz-Szyszko
Zygmunt Piotr Bohusz-Szyszko (18 stycznia 1893 – 20 czerwca 1982) był generałem dywizji Polskich Sił Zbrojnych oraz Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych na uchodźstwie w latach 1976-1980.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Urodził się w Chełmie w rodzinie wojskowej. Po ukończeniu Korpusu Kadetów w Pskowie w 1911 roku wstąpił do armii rosyjskiej, gdzie służył w 12 pułku grenadierów. W 1914 roku trafił na front, gdzie czterokrotnie został ranny. Po wojnie polsko-bolszewickiej wstąpił do Wojska Polskiego i awansował na porucznika.
Wojna polsko-bolszewicka
W 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich w Warszawie, a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie dowodził 2 Kowieńskim pułkiem strzelców, walcząc na Wileńszczyźnie i Podlasiu.
Dwudziestolecie międzywojenne
W latach 1921-1939 pełnił różne funkcje w sztabach Wojska Polskiego, zdobywając stopnie wojskowe i doświadczenie. W 1939 roku był dowódcą 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty.
Kampania wrześniowa 1939
Dowodził dywizją w walkach z Niemcami. Po bitwie nad Bzurą, przetrwał do oblężenia Warszawy, gdzie brał udział w obronie miasta.
Polskie Siły Zbrojne
Po wojnie, przebywając w Francji i Wielkiej Brytanii, pełnił różne funkcje, w tym dowódcy Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich oraz szefa sztabu Armii Polskiej w ZSRR. W 1945 roku dowodził 2 Korpusem Polskim podczas kampanii włoskiej.
Na emigracji
Po wojnie osiedlił się w Londynie, gdzie prowadził działalność publicystyczną i wspierał weteranów. W latach 1976-1980 był Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych. Zmarł w 1982 roku, a jego grób znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Awanse i odznaczenia
- Podporucznik – 1914
- Generał dywizji – 1 czerwca 1945 roku
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski
Upamiętnienie
W 1990 roku wyemitowano medal z jego podobizną, a jego grób został wpisany do ewidencji IPN jako miejsce pamięci narodowej.
„`
