Dzisiaj jest 19 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Związek Ludowo-Narodowy

Związek Ludowo-Narodowy

Związek Ludowo-Narodowy (ZLN) był polską partią polityczną działającą w II Rzeczypospolitej, zrzeszającą polityków o prawicowych poglądach narodowych, konserwatywnych i chadeckich. W latach 1919–1926 odnosił sukcesy wyborcze, jednak z powodu braku porozumienia z innymi ugrupowaniami nie mógł sprawować rządów. Po przewrocie majowym partia stopniowo traciła na znaczeniu, a w 1928 przekształciła się w Stronnictwo Narodowe.

Geneza i początki

Początki ZLN datuje się na grudzień 1918, kiedy powstał Narodowy Komitet Wyborczy Stronnictw Demokratycznych. W wyborach w 1919 ZLN zdobył 109 mandatów. W lutym 1919 przekształcił się w Związek Sejmowy Ludowo-Narodowy, a w maju 1919 na I Zjeździe ZLN stał się jednolitym ugrupowaniem.

Program polityczny

Program ZLN opierał się na nacjonalizmie, jedności narodu oraz likwidacji podziałów klasowych. Partia postulowała:

  • umiarkowaną ekspansję na wschód
  • prywatyzację gospodarki i sprzeciw wobec interwencjonizmu państwowego
  • szczególną pozycję Kościoła katolickiego w państwie

Wybory i koalicje

W wyborach w 1922 roku ZLN wchodził w skład bloku prawicowego, Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, zdobywając 98 mandatów w Sejmie i 29 w Senacie. Po wyborach ZLN poparł rząd Wincentego Witosa. W 1923 podpisano pakt lanckoroński, co doprowadziło do utworzenia rządu Chjeno-Piasta, w którym ZLN miał swoich przedstawicieli.

Osłabienie i przekształcenie

Po 1926 roku, w wyniku represji ze strony sanacji, ZLN stracił na znaczeniu i w 1928 roku przestał istnieć, przekształcając się w Stronnictwo Narodowe. Jego działalność zakończyła się w atmosferze wewnętrznych kłopotów oraz rozłamów.

Struktura organizacyjna

Struktura ZLN obejmowała:

  • zarządy wojewódzkie
  • rady powiatowe
  • koła wiejskie i miejskie

Najwyższym ciałem był Zjazd, który wybierał Radę Naczelną i Zarząd Główny.

Podsumowanie

Związek Ludowo-Narodowy odegrał znaczącą rolę w polskiej polityce lat 1919–1928, łącząc różne nurty prawicowe i narodowe. Jego upadek był wynikiem złożonych okoliczności politycznych i represji ze strony rządów sanacyjnych.