Żuawi – Formacja Lekkiej Piechoty
Żuawi to formacja lekkiej piechoty, która nosiła mundury inspirowane tradycją arabską, w skład których wchodziły krótkie niebieskie kaftany, bufiaste czerwone spodnie oraz fezy z czerwonej wełny. Nazwa „żuawi” pochodzi od plemienia Kabylów, Zuawa, które współpracowało z Francuzami od początku XIX wieku.
Historia
Formacja żuawów została utworzona w armii francuskiej w październiku 1830 roku, początkowo z dwóch batalionów. W 1838 roku powstał regiment, dowodzony przez generała Christophe’a Léon Louis Juchault de Lamoricière. W 1852 roku, dekretem prezydenta II Republiki Francuskiej, uformowano trzy regimenty żuawów. Ich debiut bojowy miał miejsce podczas wojny krymskiej, gdzie wsławili się w bitwie nad rzeką Almą, zdobywając rosyjską artylerię.
Żuawi brali udział w wielu konfliktach:
- Drugiej wojnie o niepodległość Włoch (1859)
- Ekspedycji w Syrii (1860–1861)
- Interwencji meksykańskiej (1861–1867)
- Wojnie francusko-pruskiej (1870–1871)
- Wojnie francusko-chińskiej (1884–1885)
- Kampaniach w Maroku (1907–1914)
- I wojnie światowej (1914–1918)
- I wojnie indochińskiej (1947–1954)
- Wojnie algierskiej (1956–1962)
Oddziały autoramentu żuawiego
- Żuawi papiescy – utworzeni w 1860 roku do obrony Stolicy Apostolskiej, rozwiązani po wojnie francusko-pruskiej.
- Żuawi śmierci – polski oddział z czasów powstania styczniowego.
- Żuawi amerykańscy – ochotnicze oddziały walczące podczas wojny secesyjnej w USA.
Wszystkie oddziały żuawów armii francuskiej zostały zlikwidowane w 1962 roku.
