Wprowadzenie
Żona modna to satyra autorstwa Ignacego Krasickiego, będąca częścią zbioru satyr opublikowanego 1 września 1779 roku. Utwór krytycznie odnosi się do obyczajów szlacheckiego społeczeństwa w XVIII wieku, zwłaszcza w kontekście fascynacji francuską modą.
Treść
Akcja satyry toczy się w dworku szlacheckim oraz w Warszawie, a bohaterem jest pan Piotr, który w formie dialogu opowiada znajomemu o swoim małżeństwie. Wyraża swoje niezadowolenie i żal z powodu podjętej decyzji o ślubie. Opowieść pana Piotra ukazuje zarówno jego osobiste przeżycia, jak i charakter jego modnej żony.
Główne wątki
Utwór koncentruje się na krytyce obyczajów i wartości społecznych, ukazując:
- Rozczarowanie małżeństwem jako kontraktem handlowym.
- Fascynację obcą modą, zwłaszcza francuską.
- Wartości tradycyjne w kontraście do nowoczesnych obyczajów.
Postacie
Pan Piotr – jest cierpliwy i usłużny wobec żony, ale jego małżeństwo opiera się na wyrachowaniu, a nie miłości. Cierpi, lecz dostrzega korzyści płynące z kontraktu.
Żona modna – pozostaje bezimienna, lecz jej cechy charakterystyczne to:
- Zarozumiałość i materializm.
- Upór i lekkomyślność, z pogardą odnosząca się do tradycji.
- Bezmyślne naśladowanie obcych wzorców.
- Próżność i zainteresowanie jedynie życiem towarzyskim.
Jej postać symbolizuje typową przedstawicielkę ówczesnej mody, skoncentrowaną na dążeniu do zaakceptowania wzmocnionych przez modę wartości.
Podsumowanie
Żona modna to satyra, która w ironiczny sposób ukazuje problemy społeczne i obyczajowe XVIII wieku. Krasicki, poprzez postać pana Piotra i jego modnej żony, krytykuje zarówno mężów ulegających modzie, jak i żony, które zatraciły się w pogoń za nowinkami. Utwór pozostaje aktualny w kontekście refleksji nad wartościami i relacjami międzyludzkimi.
