Reklama

Żółw grecki

Żółw grecki (Testudo hermanni)

Żółw grecki, znany jako Testudo hermanni, to gatunek gada z rodziny żółwi lądowych (Testudinidae), występujący głównie na Półwyspie Bałkańskim, Półwyspie Apenińskim, Sycylia, Korsyka i Sardynia. W Polsce zaobserwowano osobniki, które mogły być wypuszczone przez właścicieli lub nielegalnie przywiezione przez turystów.

Reklama

Podgatunki

Wyróżnia się dwa główne podgatunki:

Testudo hermanni hermanni – występuje od północno-wschodniej Hiszpanii po Półwysep Apeniński oraz wyspy Morza Śródziemnego.
Testudo hermanni boettgeri – zamieszkuje północne wybrzeże Adriatyku i Bałkany.

Inne podgatunki, takie jak robertmertensi i hercegovinensis, nie są uznawane.

Reklama

Morfologia

Karapaks żółwia greckiego jest mocno wypukły, a plastron płaski, z wygiętymi bokami. Głowa jest masywna, a nogi zakończone są pięcioma pazurami. Karapaks może mieć zróżnicowane kolory, od jasnożółtego do oliwkowobrązowego, z ciemnymi plamami na tarczach.

Długości karapaksu:

T. hermanni hermanni: samce do 19,6 cm, samice do 20,0 cm.
T. hermanni boettgeri: samce do 31,4 cm, samice do 35,7 cm.

Ekologia i zachowanie

Żółw grecki preferuje suche, nasłonecznione tereny z trawiastą roślinnością. Żywi się głównie roślinami, takimi jak liście, kwiaty i zioła, ale sporadycznie zjada małe bezkręgowce. Jest gatunkiem lądowym, a w czasie upałów szuka schronienia w ziemnych kryjówkach. W maju lub czerwcu samice składają 2-12 jaj w nasłonecznionych miejscach.

Status zagrożenia

Żółw grecki jest uznawany za gatunek bliski zagrożenia przez IUCN i jest chroniony przepisami dotyczącymi handlu dzikimi zwierzętami.

Hodowla w terrarium

Terrarium dla żółwia greckiego powinno być znacznie większe niż jego pancerz, z różnymi strefami temperatur. Ważne jest zapewnienie kryjówek i przestrzeni do ruchu. Dieta powinna być roślinna, bogata w błonnik i wapń, a uboga w białko i cukry. Unikać należy owoców i niektórych warzyw, które mogą być szkodliwe dla zdrowia żółwia.