Zoltán Ambrus
Zoltán Ambrus (1861-1932) był węgierskim pisarzem, krytykiem teatralnym i tłumaczem. Urodził się w Debreczynie jako syn żołnierza. Po śmierci ojca w wieku 18 lat musiał przejąć odpowiedzialność za rodzinę, udzielając korepetycji oraz pisząc krytyki teatralne i artykuły do gazet.
Życie i kariera
Ambrus studiował prawo w Budapeszcie, a jego działalność literacką wspierał przyjaciel László Arany. W 1885 roku wyjechał do Paryża, gdzie studiował literaturę na Collège de France i Sorbonie. Po powrocie do Węgier współpracował z czasopismem A Hét i został redaktorem w Új Magyar Szemle w 1900 roku.
W latach 1917-1922 pełnił funkcję dyrektora węgierskiego Teatru Narodowego w Budapeszcie.
Twórczość
Ambrus poruszał tematykę warunków życia w węgierskich miastach na początku XX wieku. Jego dzieło Midás király (1906) jest uznawane za nowatorskie i psychologicznie głębokie. Był także tłumaczem literatury francuskiej, przekładając prace takich autorów jak Flaubert, Maupassant czy Balzac.
Wybrane dzieła
- A gyanu (Podejrzenie) – 1892
- Girofle es Giroflá (Girofle i Girofla) – 1903
- Nagyvárosi kepek (Wielkomiejskie obrazy) – 1913
- Regi es uj világ (Stary i nowy świat) – 1913
Zoltán Ambrus pozostaje ważną postacią w literaturze węgierskiej, a jego prace wciąż są cenione za swoją głębię i nowatorskie podejście.
