Znak zapytania

Znak zapytania

Znak zapytania, znany również jako pytajnik, jest znakiem interpunkcyjnym używanym do oznaczania pytań, z wyjątkiem pytań retorycznych. Kończy zdania pytające i może być użyty do podawania w wątpliwość fragmentu zdania.

Pojawił się w polskiej literaturze w epoce renesansu, głównie w twórczości Jana Kochanowskiego, który dbał o poprawne przestankowanie. Jego kształt przypominał odwrócony do góry nogami średnik. W różnych językach i systemach pisma, znak zapytania może mieć różne formy, na przykład w piśmie Braille’a jest reprezentowany przez kropki 26: ⠢.

Użycie w programowaniu

W informatyce znak zapytania jest wykorzystywany w składni wielu języków programowania, takich jak:

• wyrażenie ? jeżeli_prawda : jeżeli_fałsz w językach C oraz C++.
• Jako znak sterujący wprowadzenia znaku obcego w języku C.
• W języku Icon do przeglądania łańcuchów z przypisaniem (operator ?:=).
• Jako znak zastępujący dowolny, pojedynczy znak w tworzeniu wzorców nazw plików.
• W języku Lisp jako operator kodu znaku.
• W językach Java i SQL jako znak podstawienia parametru.
• W niektórych systemach zapisów wyrażeń regularnych jako znak dowolności.

Znak zapytania w innych językach

Język hiszpański

W hiszpańskim używa się zarówno otwierającego, jak i zamykającego znaku zapytania od XVIII w., np. ¿Hablas español? W przypadku użycia zarówno znaku zapytania, jak i wykrzyknika, można zastosować dwa sposoby:

• Użyć po jednym znaku na początku i na końcu zdania: ¡¿Quién te has creído que eres?!
• Postawić odwrócony wykrzyknik na początku, a pytajnik na końcu: ¡Quién te has creído que eres?

Język francuski

W języku francuskim znak zapytania jest otoczony dwiema spacjami, np. Vous venez de le dire ?.

Przypisy

Kategoria: Interpunkcja, Oznaczenia matematyczne, Znaki typograficzne