Znaki drogowe w Norwegii i Polsce
Na wyspie Magerøya w Norwegii znajdują się różne znaki drogowe, w tym te informujące o zamykaniu tunelu podczas niskich temperatur oraz ostrzegające o stromym zjeździe. W Polsce znaki drogowe są regulowane przepisami prawa, a ich rodzaje są określone w rozporządzeniu dotyczącym znaków i sygnałów drogowych.
Rodzaje znaków drogowych
Znaki drogowe dzielą się na:
- Znaki pionowe – tarcze, tablice z napisami lub symbolami, w tym znaki świetlne.
- Znaki poziome – linie, napisy i symbole umieszczone na nawierzchni drogi.
Ponadto, znaki mogą dotyczyć oznaczenia pasa drogowego i urządzeń bezpieczeństwa ruchu.
Historia znaków drogowych
Znaki drogowe w Polsce pojawiły się w 1908 roku. W Europie stosuje się jednolity system znaków, co ułatwia ich zrozumienie mimo różnic lokalnych, takich jak ruch lewostronny czy oznaczenia prędkości w milach. W krajach, gdzie używa się różnych języków, starano się unikać nieporozumień związanych z dodatkowymi informacjami tekstowymi.
Podział znaków pionowych
Znaki drogowe pionowe w Polsce dzielą się na:
- Znaki ostrzegawcze – trójkątne z czerwonym obramowaniem.
- Znaki zakazu – okrągłe z czerwonym obramowaniem.
- Znaki nakazu – okrągłe, niebieskie.
- Znaki informacyjne – prostokątne, niebieskie.
- Drogowskazy – o różnym kształcie i kolorze.
Wysokość umieszczenia znaków ma na celu zapewnienie ich dostatecznej widoczności dla kierowców.
Przykłady znaków drogowych
W Polsce najczęściej spotykane znaki mają określone wymiary, takie jak:
- Znaki okrągłe – średnica 80 cm.
- Znaki trójkątne – bok 90 cm.
- Znaki prostokątne – krótszy bok 60 cm.
Znaki poziome
Znaki poziome malowane są w sposób zapewniający ich czytelność. W Polsce standardowo używa się białej farby, z wyjątkiem sytuacji tymczasowych, np. podczas remontów, kiedy stosuje się znaki żółte.
Znaki drogowe odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa na drogach, a ich odpowiednie oznaczenie jest istotne zarówno dla kierowców, jak i pieszych.
