Złotowiciowce (Chrysophyceae)
Złotowiciowce, znane także jako złotki, to klasa glonów z gromady Chrysophyta, zaliczanej do grupy Stramenopiles. Są to słodkowodne jednokomórkowce, które mogą występować zarówno jako organizmy pojedyncze, jak i w koloniach. Najczęściej przybierają formę monad z dwiema wiciami o różnej długości, ale mogą również występować w postaciach ameboidalnych i kolonijnych.
Barwniki występujące w złotowiciowcach to karotenoidy, chlorofile a i c oraz ksantofile, takie jak luteina i fukoksantyna. Zapasowe materiały to tłuszcze i chryzoza. Złotowiciowce wytwarzają specyficzne przetrwalniki – cysty, które mają celulozową błonę. Cysty wegetatywne zwykle zawierają jeden chromatofor, podczas gdy zygoty po kopulacji gamet mają ich podwójną liczbę. Na chromatoforze może znajdować się stigma.
Niektóre złotowiciowce wykazują zdolności metabolizmu, a ich kolonie są ruchliwe dzięki synchronizacji ruchu wici. Wiele z nich jest zdolnych do miksotrofii, a niektóre, takie jak Monas, utraciły chromatofory. Rozmnażanie odbywa się głównie przez podział lub tworzenie pływek.
Systematyka
Systematyka złotowiciowców jest dynamiczna i zmienna. Zgodnie z danymi z serwisu AlgaeBase (stan na wiosnę 2014 r.), systematyka tej grupy glonów przedstawia się następująco:
- cesarstwo: Eucaryota
- królestwo: Chromista
- typ (gromada): Ochrophyta
- gromada (klasa): Chrysophyceae
- rząd:
- Chromulinales (445 gatunków)
- Hibberdiales (47 gatunków)
- Hydrurales (5 gatunków)
- Thallochrysidales (3 gatunki)
- rodzina: incertae sedis Chrysosaccaceae (2 gatunki) oraz 10 gatunków incertae sedis.
W przeszłości, w ramach systemu Englera, złotowiciowce zaliczano do rzędu Chrysomonadales, obejmującego m.in. organizmy, które później zostały wyodrębnione do innych grup. W drugiej połowie XX wieku szacowano, że złotowiciowce obejmują około 1000 gatunków, co sugerowało ich zróżnicowanie i niejednorodność.
Uwagi
Warto zauważyć, że klasyfikacje glonów są często rewizjonowane w zależności od postępu badań i odkryć w dziedzinie biologii.
