Ziemomysł Kujawski
Ziemomysł (Siemomysł Kujawski) (ur. ok. 1247, zm. w ostatnim kwartale 1287) był księciem inowrocławskim z dynastii Piastów, rządzącym w latach 1267–1271 oraz 1278–1287.
Życiorys
Ziemomysł był synem księcia kujawskiego Kazimierza I i Konstancji, córki księcia śląskiego Henryka II Pobożnego. Po śmierci ojca w 1267 roku objął władzę w Kujawach Inowrocławskich.
Na początku panowania jego księstwo zmagało się z zagrożeniem ze strony króla Czech Przemysła Ottokara II, co skłoniło Ziemomysła do nawiązania kontaktów z zakonem krzyżackim i Samborem II. W 1268 roku poślubił Salomeę, córkę Sambora II.
W latach 1268–1269 Ziemomysł stawił czoła buntowi, który wywołali polscy rycerze, czując się zagrożeni przez niemieckich rycerzy na jego dworze. Bunt, na czele którego stał biskup kujawski Wolimir, został stłumiony dzięki interwencji Sambora II. Ziemomysł uzyskał chwilowe wsparcie, jednak stracił władzę na rzecz Bolesława Pobożnego, który zdobył Inowrocław w 1271 roku.
Ziemomysł powrócił do władzy w 1278 roku, dzięki umowie zawartej z bratem przy arbitrażu Przemysła II. Zrzucił odpowiedzialność za zatrudnianie niemieckich rycerzy i zobowiązał się do wydawania przywilejów lokacyjnych w porozumieniu z możnymi kujawskimi. W 1280 roku Ziemomysł podpisał umowę z księciem gdańskim Mściwojem II, co ustabilizowało sytuację w regionie.
W 1284 roku zorganizował wyprawę na Pomorze Wschodnie, domagając się ziem spadkowych po Samborze II. Kontynuował proces nadawania praw miejskich dla kujawskich miejscowości.
Zmarł między 1 października a 25 grudnia 1287 roku. Pochowany został w inowrocławskim kościele franciszkanów. Po jego śmierci opiekę nad dziećmi przejęli matka Salomea oraz stryj Władysław Łokietek.
Rodzina
Z małżeństwa z Salomeą Ziemomysł miał trzech synów: Leszka, Przemysława i Kazimierza III, oraz trzy córki: Eufemię, Fenenna i Konstancję.