Zhou Enlai
Zhou Enlai (5 marca 1898 – 8 stycznia 1976) był pierwszym premierem Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) od 1949 roku aż do swojej śmierci. Pochodził z zamożnej rodziny mandaryńskiej i studiował na Uniwersytecie Nankai w Tiencinie. W 1919 roku został aresztowany za udział w Ruchu 4 Maja, a w latach 1920–1924 kontynuował naukę we Francji i Niemczech, gdzie wstąpił do Komunistycznej Partii Chin.
Kariera polityczna
Po powrocie do Chin, Zhou rozpoczął działalność polityczną jako szef wydziału wojskowego KPCh, a w 1949 roku objął stanowisko premiera. Jako minister spraw zagranicznych, podpisał ważne umowy międzynarodowe, w tym układ o przyjaźni z ZSRR w 1950 roku. Był również członkiem Stałego Komitetu Biura Politycznego KPCh od 1956 roku.
Rewolucja kulturalna
W czasie rewolucji kulturalnej (1966–1976), Zhou starał się zminimalizować szkody wyrządzone przez hunwejbinów, chroniąc zabytki kultury i wspierając Deng Xiaopinga. Udało mu się zachować swoje stanowiska pomimo rosnącego ekstremizmu w partii.
Śmierć i dziedzictwo
Zmarł 8 stycznia 1976 roku. Po jego śmierci, na placu Tian’anmen, zorganizowano demonstrację na jego cześć, która przerodziła się w protest przeciwko władzom. Zhou był postrzegany jako umiarkowany polityk i zwolennik modernizacji, co potwierdzają późniejsze działania społeczeństwa, które uczciło jego pamięć.
Współczesne upamiętnienie
Pomimo prób dyskredytacji jego postaci przez władze po śmierci, Zhou Enlai pozostaje ważną postacią w historii Chin, a jego działania w czasie rządów KPCh wciąż są analizowane i doceniane.
