Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Zespół Downa

Zespół Downa

Zespół Downa, znany również jako trisomia 21, to zespół wad wrodzonych spowodowany obecnością dodatkowego chromosomu 21. Po raz pierwszy opisany został przez Johna Langdona Downa w 1862 roku, a jego genetyczna przyczyna została zidentyfikowana w 1959 roku przez Jérôme’a Lejeune’a.

Reklama

Częstość występowania zespołu Downa szacuje się na 1 na 800–1000 żywych urodzeń. Osoby z zespołem Downa zazwyczaj mają mniejsze zdolności poznawcze, a objawy mogą obejmować wady wrodzone, zwiększone ryzyko infekcji oraz charakterystyczne cechy dysmorficzne.

Przyczyny

Przyczyny zespołu Downa obejmują trzy główne rodzaje aneuploidii:

Reklama
  • Trisomia 21: Najczęściej występująca forma, spowodowana nondysjunkcją chromosomów w podziale komórkowym.
  • Mozaicyzm: Część komórek ma prawidłową liczbę chromosomów, a część ma trisomię.
  • Translokacja Robertonowska: Dodatkowy materiał genetyczny chromosomu 21 może być przyłączony do innego chromosomu.

Objawy i cechy

Osoby z zespołem Downa mogą mieć charakterystyczne cechy, takie jak:

  • Krótkogłowie, spłaszczona potylica
  • Płaski profil twarzy
  • Mongoloidalne ustawienie oczu
  • Wystający język
  • Niedorozwój umysłowy

Wady wrodzone, takie jak wady serca, są także powszechne. Większość osób ma niepełnosprawność intelektualną od lekkiej do umiarkowanej.

Diagnostyka prenatalna

Kobiety w ciąży mogą być poddane badaniom przesiewowym na obecność zespołu Downa. Standardowe metody, takie jak amniopunkcja czy biopsja kosmówki, mogą potwierdzić diagnozę. Ryzyko związane z tymi badaniami jest niewielkie, jednak istnieje możliwość wystąpienia fałszywie dodatnich wyników.

Wsparcie i edukacja

Dzieci z zespołem Downa wymagają specjalnej opieki i wsparcia w rozwoju. Współczesne podejście umożliwia im integrację w społeczeństwie i edukację w szkołach z dostosowanym programem. W Holandii większość dzieci z zespołem Downa dorasta w rodzinach i uczęszcza do przedszkoli oraz szkół.

Oczekiwana długość życia

Średnia długość życia osób z zespołem Downa wzrosła z około 25 lat w 1983 roku do 49 lat w 2002 roku. Współczesne osiągnięcia medyczne pozwalają na poprawę jakości życia i zwiększenie długości życia osób z tym zespołem.

Podsumowanie

Zespół Downa to złożony stan wymagający zrozumienia oraz odpowiedniego wsparcia. Postęp w diagnostyce, medycynie i edukacji daje nadzieję na lepsze życie dla osób z tym zespołem oraz ich rodzin.

Reklama
Reklama