Zespół archiwalny
Zespół archiwalny, według polskiej archiwistyki, to zbiór dokumentacji uznanej za wieczystą (kategoria archiwalna A), zgromadzony przez jednego twórcę, takiego jak samodzielny urząd lub osoba fizyczna. Obejmuje on zarówno dokumenty wytworzone przez twórcę, jak i te, które otrzymał w trakcie wykonywania swoich obowiązków. Termin ten stosuje się tylko do materiałów zarchiwizowanych, podczas gdy dokumentacja znajdująca się u twórcy określana jest jako registratura.
Reklama
Pojęcie zespołu archiwalnego pochodzi z francuskiej archiwistyki, która w 1841 roku wprowadziła zasadę wyodrębniania spuścizny archiwalnej instytucji lub osób.
Rodzaje zespołów archiwalnych
- Ze względu na budowę wewnętrzną:
- Proste – powstałe bez większych zmian organizacyjnych twórcy, bez przejmowania materiałów od innych instytucji.
- Złożone – wynikające z istotnych zmian w organizacji lub przejmowania materiałów od innych instytucji, co uniemożliwia ich wyodrębnienie.
- Ze względu na czas działalności twórcy:
- Zamknięte – twórca zakończył działalność i nie tworzy nowych dokumentów (np. Komitet Centralny PZPR).
- Otwarte – materiały archiwalne są systematycznie dodawane przez aktywnie działającego twórcę (np. Urząd Wojewódzki w Łodzi).
- Ze względu na inne cechy:
- Przykładowe – zespoły zachowane z grupy jednorodnych twórców, nie podlegających szczególnemu nadzorowi.
- Typowe – zespoły zachowane celowo dla zrozumienia działalności twórcy i jego technik urzędowania.
- Szczątkowe – zespoły, których materiały są zbyt nieliczne, aby umożliwić pełne zbadanie funkcji twórcy.
Bibliografia
- Banduch R. Porządkowanie dokumentacji aktowej [w:] Kancelaria i archiwum zakładowe, pod red. Z. Postuły, Warszawa 2009, s. 158.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Dokumenty archiwalne
Reklama
Reklama
