Želimir „Željko” Bebek
Želimir „Željko” Bebek, urodzony 16 grudnia 1945 roku w Sarajewie, to znany chorwacki muzyk i wokalista, który zdobył popularność jako członek jugosłowiańskiego zespołu Bijelo dugme. Jego kariera muzyczna rozpoczęła się w wieku 16 lat, kiedy dołączył do zespołu Eho 61, a następnie przeszedł do grupy Kodeksi.
W początkach lat 70. Bebek, wraz z innymi muzykami, zdobył popularność w Neapolu. Po powrocie do Sarajewa w 1971 roku, reaktywował zespół Kodeksi, który wkrótce ustanowił rekord nieprzerwanego grania. Po powołaniu do wojska w grudniu 1971 roku, ożenił się i na pewien czas porzucił muzykę. W 1973 roku dołączył do zespołu Jutro, z którym nagrał kilka utworów.
1 stycznia 1974 roku zespół został przemianowany na Bijelo dugme, a Bebek stał się jego charyzmatycznym wokalistą, pozostając w składzie do 1984 roku. Po zakończeniu działalności zespołu, kontynuował karierę solową, wydając albumy, które cieszyły się popularnością, zwłaszcza w krajach byłej Jugosławii.
W 2017 roku wydał album studyjny „Ono nešto naše”, a w latach 2018/2019 zrealizował podwójny album koncertowy „Željko Bebek Live”. Po wybuchu wojny w Bośni przeniósł się do Zagrzebia, gdzie kontynuował swoją działalność muzyczną. W 2005 roku wystąpił w pożegnalnych koncertach Bijelo dugme w Sarajewie, Zagrzebiu i Belgradzie.
Dyskografia
- 1978: Skoro da smo isti
- 1984: Mene tjera neki vrag
- 1989: Pjevaj moj narode
- 1990: …Karmin, pjesma i rakija
- 1993: Sve najbolje (kompilacja)
- 1999: S tobom i bez tebe
- 2017: Ono nešto naše
- 2019: Live (koncertowa 2 CD)
Przypisy
Bibliografia
- Grzegorz Brzozowicz – Goran Bregović. Szczęściarz z Sarajewa, Wydawnictwo Drzewo Babel, Warszawa 1999
- Petar Janjatović – Ex YU rock enciklopedija: 1960–2006, wydanie II uzupełnione, Autorsko izdanje, Belgrad 2007
- Dariusz Michalski – Z piosenką dookoła świata, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1990
