Zdradnicowate (Elapidae)
Zdradnicowate to rodzina węży z nadrodziny Elapoidea, obejmująca różną liczbę rodzajów i gatunków, od 41 do nawet 55 rodzajów i 398 gatunków. To najliczniejsza rodzina węży jadowitych, w której skład wchodzą zarówno węże lądowe, jak i morskie.
Występowanie
Zdradnicowate zamieszkują tropikalne i subtropikalne obszary Afryki, Ameryki, Azji i Australii. Nie występują w Europie, z wyjątkiem niektórych teorii, które sugerują ich obecność w wyniku włączenia dawnych podrodzin Colubridae. Żyją w różnorodnych środowiskach, od pustyń po lasy deszczowe, a ich aktywność może być nocna lub dzienna.
Charakterystyka
- Szkielet: Zdradnicowate nie mają szczątków miednicy ani kończyn.
- Ubarwienie: Większość gatunków ma jaskrawe kolory.
- Długość: Waha się od 0,4 m do 2 m, z wyjątkiem Ophiophagus, który osiąga do 5,4 m.
- Uzębienie: Typ Proteroglypha, z parzystymi zębami jadowymi, które są osadzone w przedniej części szczęki. Niektóre gatunki potrafią „pluć” jadem na odległość do 3 m.
- Jad: Zawiera neurotoksyny, wpływające głównie na układ nerwowy.
- Tryb życia: Większość gatunków jest nieagresywna i unika konfrontacji.
Rozmnażanie i dieta
Zdradnicowate rozmnażają się głównie przez składanie jaj, chociaż nieliczne gatunki opiekują się gniazdem. Jajożyworodne są jedynie niektóre gatunki z rodzajów Acanthophis, Notechis i Hemachatus. Ich dieta składa się głównie z małych kręgowców, takich jak ssaki, płazy i gady, a w przypadku niektórych gatunków także z bezkręgowców.
Systematyka
Rodzaje, które należą do rodziny zdradnicowatych, są zróżnicowane i obejmują różne grupy węży.
Bibliografia
- Wacław Jaroniewski, Jadowite węże świata, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne 1988.
- Włodzimierz Juszczyk, Mały Słownik Zoologiczny. Gady i Płazy, Wiedza Powszechna 1986.