Zbór Leczenia Duchem Świętym „Niebo”
Zbór Leczenia Duchem Świętym „Niebo”, znany również jako Zbór Chrześcijan Leczenie Duchem Bożym, to nieistniejąca wspólnota wyznaniowa, która działała w Polsce od 1990 roku w Majdanie Kozłowieckim, kierowana przez Bogdana Kacmajora. W swoim szczytowym okresie wspólnota liczyła 60 członków.
Historia
Wspólnota została założona w 1991 roku przez Bogdana Kacmajora, bioenergoterapeutę i uzdrowiciela. W 1991 roku zarejestrowano spółkę cywilną „Leczenie Ludzi przez Nakładanie Rąk”, a w 1992 roku przekształcono ją na „Leczenie Duchem Bożym w Imieniu Jezusa Chrystusa przez Nakładanie Rąk”. Siedziba „Nieba” została wybudowana dzięki środkom od pacjentów Kacmajora.
Członkowie byli zobowiązani do całkowitego podporządkowania Kacmajorowi, który miał decydujący wpływ na ich życie osobiste, w tym małżeństwa. Przykłady kontrowersyjnych ślubów obejmują związek 14-letniego chłopca z 25-letnią kobietą.
Wspólnota odrzucała konwencjonalną medycynę, nie szczepiąc się ani nie wykonując badań profilaktycznych. Członkowie nie mogli także uczestniczyć w służbie wojskowej. W trosce o przetrwanie niektórzy z nich dopuszczali się kradzieży, co doprowadziło do aresztowań.
Kacmajor nadawał członkom nowe imiona, które były często nietypowe i absurdalne, na przykład: „Ambasador”, „Anioł Rowerowy”, „Płonąca Sałatka” czy „Tęcza Atomowa”.
Kontrowersje
Ruch był oskarżany o szereg przestępstw, w tym kradzieże, uśmiercenie noworodków oraz samobójstwa członków wspólnoty. W grudniu 1997 roku Kacmajor został skazany przez Sąd Rejonowy w Lubartowie za bezprawne przetrzymywanie swojego czternastoletniego syna. Wielu innych członków sekty również stawało przed sądem w związku z różnymi przestępstwami.
Podsumowanie
Zbór „Niebo” był kontrowersyjną wspólnotą religijną, która wywołała liczne skandale i zarzuty o nadużycia. Działalność Kacmajora oraz jego wpływ na członków sekty budziły poważne wątpliwości etyczne i prawne, co ostatecznie przyczyniło się do jej upadku.