Zbór w kontekście protestantyzmu
Słowo zbór odnosi się do lokalnej wspólnoty wiernych w Kościołach protestanckich, takich jak ewangelicko-augsburskie, a także w niektórych ugrupowaniach wywodzących się z protestantyzmu, np. Świadków Jehowy. Termin ten oznacza podstawową jednostkę organizacyjną, której członkowie nazywani są zborownikami. Na czele zboru stoi zazwyczaj pastor, proboszcz lub rada starszych.
Użycie terminu „zbór”
W kontekście protestanckim, termin „zbór” nie powinien być używany do określenia budynku kościoła. Historycznie, katolicy nie uznawali protestanckich świątyń za miejsca święte, co wpłynęło na terminologię. Mimo to, w praktyce często można spotkać użycie tego słowa w odniesieniu do budynków, szczególnie w publikacjach i mowie potocznej.
Lokalna wspólnota wiernych
W Kościołach ewangelickich, termin „zbór” jest używany jako odpowiednik katolickiej parafii, jednak odnosi się także do filiałów. W Kościołach ewangelikalnych, takich jak baptyści czy zielonoświątkowcy, termin ten jest stosowany w dokumentach oraz życiu wewnętrznym społeczności.
Nazwy zborów
Nazwy zborów w protestantyzmie są ważne i pełnią funkcję identyfikacyjną, podobnie jak w katolicyzmie. Często pochodzą z pojęć biblijnych, a nie od imion ludzi. Przykłady nazw zborów dzielą się na:
- Pojęcia biblijne: koinonia, filadelfia, eklezja, maranatha
- Miejsca biblijne: Nazaret, Betlejem, Emaus, Jerozolima
- Inne pojęcia: droga sprawiedliwych, dom Boży
Zbór u Świadków Jehowy
Świadkowie Jehowy używają terminu „zbór” w odniesieniu do zorganizowanej grupy, która regularnie się spotyka w celu wspólnego wielbienia Boga. Każdy zbór ma do dyspozycji grono starszych, które prowadzi programy oparte na Biblii. Zbory są zazwyczaj nazwane od miejscowości lub dzielnic, w których się znajdują. W 2023 roku na całym świecie działało 118 177 zborów, w tym 1267 w Polsce.
Podsumowanie
Termin „zbór” jest kluczowy dla zrozumienia organizacji Kościołów protestanckich i ich wspólnot. Obejmuje zarówno aspekt wspólnotowy, jak i administracyjny, a także różne formy i praktyki związane z religijnym życiem wiernych.
