„`html
Zbigniew Szymonowicz
Zbigniew Szymonowicz (3 lutego 1922, Lwów – 10 września 1999, Łódź) był polskim pianistą, który zdobył VIII nagrodę na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 1949 roku.
Życiorys
Szymonowicz był bratanek Władysława Szymonowicza, lwowskiego histologa, oraz brat Janiny Szybalskiej, farmaceutki związanej z Lwowem. Swoją przygodę z fortepianem rozpoczął w wieku 4 lat, a w wieku 8 lat zadebiutował koncertem. Jego nauczycielką była Jadwiga Dwernicka. Po rozpoczęciu studiów w lwowskim konserwatorium, kontynuował naukę samodzielnie, gdy Lwów został zajęty przez Niemców. W czasie okupacji aktywnie uczestniczył w ruchu oporu.
W 1945 roku Szymonowicz rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi pod kierunkiem Stanisława Szpinalskiego, a po uzyskaniu dyplomu w 1946 roku studiował kompozycję u Kazimierza Sikorskiego. Zadebiutował w 1947 roku w Filharmonii Łódzkiej, wykonując koncert fortepianowy Czajkowskiego.
Od 1956 roku prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi i był jurorem na VIII i IX Konkursach Chopinowskich. Szymonowicz zmarł w 1999 roku i został pochowany w Łodzi.
Twórczość
W swoim dorobku artystycznym miał kompozycje takie jak:
- Koncert fortepianowy
- Concertino na fortepian i małą orkiestrę symfoniczną
- Dialogi na fortepian, orkiestrę smyczkową i perkusję
- Wariacje i fuga na temat B.A.C.H. na dwa fortepiany
- Miniatury fortepianowe oraz utwory kameralne, orkiestrowe i wokalne
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
- Złoty Krzyż Zasługi (1952)
- Brązowy Krzyż Zasługi (1945)
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaka Honorowa m. Łodzi
- Złota Odznaka SPAM
„`
