Zawilec żółty
Zawilec żółty (Anemone ranunculoides L.) to gatunek byliny z rodziny jaskrowatych, występujący w całej Europie oraz na Zakaukaziu w Azji. W Polsce jest powszechny na niżu, lecz rzadziej spotykany niż zawilec gajowy.
Morfologia
Roślina osiąga wysokość 10-20 cm i ma pojedynczą, nierozgałęzioną łodygę. Liście odziomkowe pojawiają się dopiero w okresie kwitnienia, a liście łodygowe są trójdzielne i ustawione okółkowo. Kwiaty są żółte, występują w liczbie 1-2, z 5-6 płatkami. Owoce to owłosione niełupki tworzące zwisający owoc zbiorowy.
Biologia i ekologia
Zawilec żółty kwitnie od marca do maja. Jest geofitem ryzomowym, zapylanym głównie przez owady, ale może też być samopylny. Roślina jest lekko trująca, zawiera glikozyd ranunkulinę, która drażni błony śluzowe i skórę. W stanie surowym jest toksyczny dla zwierząt, ale po wysuszeniu traci swoje właściwości trujące.
Zastosowanie i uprawa
- Roślina ozdobna: Idealna do obsadzania skarp, tarasów i kamienistych rabat. Kwitnie od wiosny do wczesnego lata.
- Warunki uprawy: Preferuje podłoże próchniczne, zasadowe i wilgotne. Może być rozmnażany z nasion lub przez podział kłącza.
Przypisy
Kategoria: Jaskrowate, Rośliny trujące, Ozdobne byliny ogrodowe.
