Zatoki przynosowe
Zatoki przynosowe, znane również jako sinusy paranasales, to pneumatyczne przestrzenie w kościach twarzoczaszki, które łączą się z jamą nosową. Są one wpukleniami błony śluzowej, która rozprzestrzenia się z jamy nosowej na otaczające kości. Proces rozwoju zatok przynosowych zaczyna się już w życiu płodowym, a ostateczne wymiary osiągają w drugiej dekadzie życia.
Najwcześniej rozwija się zatoka szczękowa, a ich funkcje w organizmie człowieka wciąż są przedmiotem badań. Choć dokładna rola zatok nie została jeszcze w pełni wyjaśniona, niektóre ich domniemane funkcje obejmują:
- Ułatwienie oddychania przez nawilżenie i ogrzewanie powietrza.
- Zmniejszenie wagi czaszki poprzez wypełnienie przestrzeni powietrzem.
- Amortyzacja urazów mechanicznych w obrębie twarzy.
- Produkcja śluzu, który pomaga w usuwaniu zanieczyszczeń z dróg oddechowych.
Badania nad zatokami przynosowymi nadal trwają, a ich zrozumienie może przyczynić się do lepszego leczenia schorzeń związanych z układem oddechowym oraz innymi dolegliwościami.