Zatoka Pucka

Zatoka Pucka

Zatoka Pucka, znana również jako Pùckô Hôwinga w języku kaszubskim, to płytka zatoka wchodząca w skład Morza Bałtyckiego. Stanowi zachodnią część Zatoki Gdańskiej, położoną pomiędzy Mierzeją Helską a linią Hel-Gdynia. Powierzchnia Zatoki Puckiej wynosi 364 km², a jej maksymalna głębokość to 55 m.

Podział Zatoki Puckiej

Zatoka Pucka dzieli się na:

• Wewnętrzną Zatokę Pucką (Zalew Pucki) – rozciąga się do Cypla Rewskiego i Rewy Mew.
• Zewnętrzną Zatokę Pucką – leży pomiędzy wewnętrzną częścią a resztą Zatoki Gdańskiej.

Obie części łączą dwa żeglowna przejścia: Głębinka i Przejście Kuźnickie.

Miasta nad Zatoką

Wzdłuż Zatoki Puckiej znajdują się następujące miejscowości:

• Puck
• Jastarnia
• Hel
• Władysławowo
• Gdynia (częściowo)

Złoża i zjawiska naturalne

Pod dnem Zatoki Puckiej znajdują się pokłady soli potasowo-magnezowej. W latach 70. XX wieku rozważano budowę tamy, aby umożliwić odkrywkową eksploatację tych złóż. W niektóre zimy powierzchnia zatoki zamarza, co jest interesującym zjawiskiem naturalnym.

Mielizny i głębie

W obrębie Zatoki Puckiej występują mielizny, takie jak:

• Rybitwia Mielizna (Mewia Rewa)
• Bórzyńska Mielizna
• Długa Mielizna

Głębie zatoki to m.in. Chałupska Jama oraz Kuźnicka Jama.