„`html
Zastrzalin totara
Podocarpus totara G.Benn. ex D.Don, znany jako zastrzalin totara, to gatunek drzewa endemiczy dla Nowej Zelandii. Występuje na całej Wyspie Północnej oraz w północno-wschodniej części Wyspy Południowej.
Charakterystyka
- Pokrój: Długowieczne drzewo średnich lub dużych rozmiarów, zwykle osiągające wysokość 20–25 metrów, rzadko do 35 m.
- Pień: Kora łuszcząca się w papierowych płatach, w kolorze purpurowym lub złoto-brązowym.
- Drewno: Twarde, z prostymi słojami, odporne na butwienie.
- Liście: Ostre, zielone, szpiczaste, sztywne i skórzaste, o długości około 2 cm.
- Szyszki: Zmodyfikowane, z 2–4 zrośniętymi, mięsistymi łuskami, które w dojrzałości są jaskrawoczerwone. Zawierają 1–2 zaokrąglone nasiona.
Zastosowanie
Drewno zastrzalinu totara, ze względu na swoją odporność, jest często wykorzystywane do produkcji palików ogrodzeniowych i konstrukcji podłogowych.
Przypisy
Gatunek posiada status LC (Least Concern) według IUCN, co oznacza, że nie jest zagrożony wyginięciem.
„`
