Zasada szufladkowa Dirichleta
Zasada szufladkowa Dirichleta, sformułowana przez Petera Dirichleta w 1834 roku, to twierdzenie matematyczne, które stwierdza, że jeśli przedmiotów umieścimy w różnych szufladkach, gdzie , to w co najmniej jednej szufladce znajdą się co najmniej dwa przedmioty. Formalnie: jeśli zbiór ma elementów, gdzie , to przynajmniej jeden zbiór zawiera co najmniej dwa elementy.
Uogólnienie na zbiory nieskończone
Zasadę szufladkową można również uogólnić na zbiory nieskończone. Twierdzenie brzmi: jeśli zbiór zawiera nieskończoność elementów, to przynajmniej jeden zbiór jest nieskończony.
Przykłady zastosowania zasady
- Znajomi w grupie: Wśród osób (gdzie ) istnieją co najmniej dwie osoby, które mają tę samą liczbę znajomych. Dowód opiera się na tym, że każda osoba może mieć najwyżej znajomych.
- Koloryzacja płaszczyzny: Jeśli płaszczyzna jest pomalowana na dwa kolory, istnieje prostokąt, którego wierzchołki mają ten sam kolor. Dowód polega na skonstruowaniu prostokąta 2×8 i analizie punktów kratowych.
- Potęgi liczby 7: Wśród kolejnych potęg liczby istnieje taka, której zapis dziesiętny kończy się na 001. Dowód polega na rozważeniu reszt z dzielenia przez 1000.
Przypisy i Bibliografia
Informacje na temat zasady szufladkowej można znaleźć w literaturze dotyczącej kombinatoryki i teorii mnogości.
Linki zewnętrzne
Więcej informacji można znaleźć na kanale PBS Infinite Series na YouTube: [https://www.youtube.com/watch?v=HMpSKjK9clA How Many Humans Have the Same Number of Body Hairs?].