Zapora Porąbka
Zapora Porąbka, zlokalizowana w Międzybrodziu Bialskim, została zbudowana w latach 1928–1937. Tworzy Jezioro Międzybrodzkie poprzez spiętrzenie wód rzeki Soły. Jest to zapora wodna typu ciężkiego, zaprojektowana przez prof. Gabriela Narutowicza i inż. Tadeusza Baeckera oraz zrealizowana przez Société Franco-Polonaise z Warszawy.
Wysokość zapory wynosi 37,3 m, a jej długość to 260 m. Uroczyste oddanie obiektu do użytku miało miejsce 13 grudnia 1936 roku, w ceremonii wzięli udział m.in. wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski oraz marszałek sejmu Stanisław Car.
Elektrownia wodna
Przy zaporze znajduje się elektrownia wodna, która została zbudowana w latach 1951–1954. Jest to pierwszy element Zespołu Elektrowni Wodnych, w skład którego wchodzą również Elektrownia Tresna oraz Elektrownia Szczytowo-Pompowa Porąbka-Żar. Elektrownia Porąbka wyposażona jest w dwa hydrozespoły Kaplana o mocy 6,1 MW oraz jeden turbozespół z turbiną Francisa o mocy 0,4 MW, który działa na potrzeby własne elektrowni.
Nieścisłości w nazewnictwie
Nazewnictwo zapory jest mylące, gdyż powszechnie stosuje się nazwę „Zapora w Porąbce” ze względu na lokalizację kierownictwa budowy w tzw. „Kolonii” w Porąbce. W rzeczywistości zapora znajduje się na terenie Międzybrodzia Bialskiego, zaledwie 200 metrów od granicy z Porąbką.
Przypisy
- Porąbka
- Kategoria: Wody Beskidu Małego
- Kategoria: Międzybrodzie Bialskie
