Zapalenie przyzębia
Zapalenie przyzębia, znane również jako parodontoza, jest chorobą infekcyjną tkanek przyzębia, która w skrajnych przypadkach może prowadzić do utraty zębów. Jest to jedna z głównych chorób przyzębia, która występuje najczęściej u osób powyżej 35. roku życia oraz u palaczy.
Etiologia
Główną przyczyną zapalenia przyzębia są bakterie obecne w płytce nazębnej i kamieniu nazębnym, które gromadzą się na zębach w wyniku niewłaściwej higieny jamy ustnej. Bakterie mogą penetrować szczeliny dziąsłowe, prowadząc do powstania kieszonek patologicznych, co skutkuje zanikami kości i rozchwianiem zębów.
Patogeny przyzębne
W kieszonkach przyzębnych zidentyfikowano około 500 szczepów bakterii, z których niektóre są bezpośrednio związane z zapaleniem przyzębia. Do najważniejszych patogenów zalicza się:
- Porphyromonas gingivalis
- Aggregatibacter actinomycetemcomitans
- Tannerella forsythensis
- Krętki ostrego martwiczego zapalenia dziąseł
Objawy
Początkowe objawy zapalenia przyzębia obejmują:
- krwawienie dziąseł
- zaczerwienienie i obrzęk
- nadwrażliwość zębów
- nieprzyjemny zapach z ust
- cofnięte dziąsła
- kieszonki dziąsłowe
- ruchomość zębów
Ropnie tkanek przyzębia
Ropnie mogą występować w różnych formach, w tym:
- ropień dziąsła
- ropień przyzębia
- ropień okołokoronowy
Leczenie
Leczenie zapalenia przyzębia obejmuje:
- systematyczne usuwanie kamienia nazębnego
- przestrzeganie higieny jamy ustnej
- kiretaż w przypadku umiarkowanej i ciężkiej postaci choroby
W bardziej zaawansowanych przypadkach może być konieczne zastosowanie chirurgii periodontologicznej.
Antybiotyki w leczeniu zapalenia przyzębia
Rutynowe stosowanie antybiotyków nie jest zalecane u pacjentów immunokompetentnych. Antybiotyki mogą być stosowane w przypadku ostrych objawów, takich jak ropnie przyzębne. W empirycznej terapii zaleca się:
- amoksycylinę z kwasem klawulanowym
- metronidazol w przypadku martwiczych chorób przyzębia
Klasyfikacja ICD10
Zapalenie przyzębia klasyfikowane jest w systemie ICD10 jako jedna z chorób przyzębia.
