Zamek Świętego Anioła
Zamek Świętego Anioła (wł. Castel Sant’Angelo) to historyczna budowla w Rzymie, pierwotnie stworzona jako mauzoleum cesarza Hadriana oraz jego rodziny. Znajduje się na prawym brzegu Tybru, w pobliżu Watykanu.
Historia budowy
Budowę mauzoleum rozpoczęto za życia Hadriana, a zakończono w 139 roku za panowania Antoninusa Piusa. Zostało usytuowane w ogrodach Domicji, a komunikację z Pola Marsowego ułatwił most Pons Aelius.
Architektura
Mauzoleum miało podstawę w kształcie kwadratu o boku 85 m i wysokości 10 m, na której wzniesiono cylindryczną budowlę o średnicy 64 m i pierwotnej wysokości 21 m. Konstrukcja była pokryta trawertynem i ozdobiona posągami oraz fryzami z inskrypcjami. Wewnątrz pochowano Hadriana, jego żonę Sabinę, oraz innych członków rodziny cesarskiej.
Przekształcenia budowli
Od 271 roku mauzoleum pełniło funkcję obronną, a w czasach Teodoryka zamieniono je na więzienie. W V wieku przekształcono je w fortecę. Podczas oblężenia Rzymu w 537 roku zniszczono marmurowe rzeźby znajdujące się na budowli.
Zmiana nazwy i nowe funkcje
W VI wieku papież Grzegorz I Wielki nadał budowli nazwę Zamek Św. Anioła na pamiątkę ukazania się anioła, co miało symbolizować koniec zarazy. W 608 roku papież Bonifacy IV zbudował na szczycie kaplicę Świętego Anioła w Niebie.
Własność i znaczenie w późniejszych wiekach
- X wiek: Zamek przeszedł w ręce rodziny Krescencjuszy, którzy go ufortyfikowali.
- Średniowiecze i renesans: Służył papieżom jako więzienie i twierdza, z licznymi przebudowami.
- 1277: Papież Mikołaj III połączył zamek z Watykanem korytarzem Passetto di Borgo.
- 1527: Papież Klemens VII schronił się w zamku podczas Sacco di Roma.
Od 1752 roku na szczycie budowli znajduje się rzeźba anioła z mieczem, a od 1933 roku w zamku mieści się watykańskie muzeum średniowiecznej broni.
