Zamek krzyżacki w Toruniu
Zamek krzyżacki w Toruniu, zbudowany na początku XIII wieku, jest najwcześniejszym zamkiem krzyżackim na ziemi chełmińskiej. Jego konstrukcja w kształcie podkowy stanowi wczesną formę rozwoju zamków, przed ustaleniem się regularnego czworoboku.
Historia
Budowę zamku rozpoczęto około 1233 roku, a rozbudowy trwały do jego zburzenia w 1454 roku. Była to pierwsza murowana warownia w regionie. W lutym 1454 roku mieszkańcy Starego Miasta oblegli zamek, co stało się sygnałem do powstania przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. Po zdobyciu zamku, torunianie rozpoczęli jego rozbiórkę, a dziedziniec zamkowy przekształcono w wysypisko śmieci.
Przedzamcze
- Gdanisko – wzniesione w XIV wieku, pierwotnie wyższe, o ośmiobocznej górnej części.
- Tama gotycka – z końca XIII wieku, część systemu obronnego, spiętrzała wody fosy w razie ataku.
- Górny Młyn – pierwszy raz wzmiankowany w 1262 roku, przebudowany w XIX wieku z zachowaniem fragmentów gotyckich.
- Bramy gotyckie – znajdują się w północno-wschodniej części międzymurza.
- Mur przedzamcza – gotycki mur z końca XIV wieku.
- Międzymurze – przy wylocie ul. Przedzamcze, z tablicą upamiętniającą oddanie obszaru zamku do użytku w 1966 roku.
- Nadbrzeże – XIX-wieczny mur, wzniesiony na fundamentach starszego obiektu z 1613 roku.
Podsumowanie
Zamek krzyżacki w Toruniu, będący ważnym elementem historycznym regionu, doświadczył wielu transformacji od momentu swojej budowy do zniszczenia. Obecnie jego pozostałości są świadectwem bogatej historii i architektury gotyckiej.