Zakon św. Zbawiciela z Monrealu
Zakon św. Zbawiciela z Monrealu to hiszpański zakon rycerski, który powstał w 1128 roku z inicjatywy Alfonsa I Aragońskiego oraz Gastona IV z Bearn. Znany był także jako Rycerze Chrystusowi (Militia Cristi) oraz Rycerze Świętego Zbawiciela (Militia San Salvador).
W skład zakonu wchodzili rycerze aragońscy, a jego korzenie sięgają lokalnych milicji z Nawarry i Aragonii, które istniały już od 1050 roku. Zakon otrzymał wsparcie od króla, który zapewnił mu miasto Monreal oraz połowę dochodów z sześciu miast pomiędzy Daroca a Walencją. Wkrótce po swoim powstaniu, zakon związał się z templariuszami.
Symbolika Zakonu
Symbolem zakonu był czerwony krzyż, na którym znajdowała się tarcza z literą M. Litera ta miała różnorodne znaczenia, w tym:
- Maryja
- Milicja
- Monreal
Zakon św. Zbawiciela z Monrealu jest jednym z przykładów rycerskich organizacji, które miały na celu nie tylko obronę chrześcijaństwa, ale także wspieranie lokalnych społeczności.
